กีรตัน (สันสกฤต: कीर्तन; Kīrtana) เป็นคำสันสกฤต ที่แปลว่า "การพากย์, การท่องบทสวดมนต์, การเล่าเรื่องหรืออธิบาย"[1][2] ในขณะเดียวกัน กีรตัน หมายถึงรูปแบบหนึ่งของการแสดงและดนตรีในเชิงศาสนา ตั้งแต่การรายรำไปจนถึงการขับร้องบทสวดมนต์[1] กีรตันถือเป็นส่วนหนึ่งในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนาในทั้งศาสนาฮินดู และศาสนาซิกข์กีรตันมีรากมาจาก "อนุกิรตัน" (Anukirtana) ในพระเวท กีรตันมีลักษณะเป็นดนตรีแบบ call-and-response หรือเป็นแบบทำนองสวดมนต์ ประกอบด้วยนักขับร้องหลายคน ร้องเล่าขานเรื่องราวต่าง ๆ ถึงตำนานหรือแสดงความรักและเคารพในเทพเจ้าหรือบุคคลสำคัญไปจนถึงการพูดคุยประเด็นเชิงสาสนาและความเชื่อ[3] บางทีมีการร่ายรำและแสดง "ภาวะ" (bhava) โดยนักร้องด้วย[3]