กูวิฮ์ (มลายู: kuih) เป็นขนมหรือของหวานขนาดพอดีคำที่พบได้ทั่วไปในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีความหมายค่อนข้างกว้างซึ่งอาจรวมถึงสิ่งของที่เรียกว่า เค้ก คุกกี้ เกี๊ยว พุดดิง บิสกิต หรือขนมอบ และมักทำจากข้าวหรือข้าวเหนียว คำว่า กูวิฮ์ ใช้กันอย่างแพร่หลายในมาเลเซีย บรูไน และสิงคโปร์ และ กูเวะฮ์ หรือ กูเว ใช้ในอินโดนีเซีย แม้ว่าจะเรียกด้วยชื่ออื่นแต่ก็สามารถพบสิ่งที่คล้ายคลึงกับกูวิฮ์ในประเทศเพื่อนบ้านเช่น เวียดนาม ไทย พม่า ตัวอย่างเช่น กูเวลาปิซ ที่เป็นขนมนึ่งหลากสี (ขนมชั้น) และ กูวิฮ์บิงกาอูบี สามารถพบได้ในพม่า ไทย และเวียดนาม ในฟิลิปปินส์มักเรียกกูวิฮ์เป็นภาษาตากาล็อกว่า คาคานินกูวิฮ์ไม่จำกัดเฉพาะอาหารบางมื้อ แต่สามารถรับประทานได้ตลอดทั้งวัน เป็นส่วนหนึ่งของงานเฉลิมฉลองของชาวมาเลเซีย อินโดนีเซีย บรูไน และสิงคโปร์ เช่น ฮารีรายอ ตรุษจีน (ซึ่งชาวเปอรานากันเรียกเป็นภาษามลายูว่า ตาฮุนบารูจีนา) กูวิฮ์หลายชนิดมีรสหวาน แต่กูวิฮ์บางชนิดก็เป็นอาหารคาว[1] ในรัฐปะลิส เกอดะฮ์ เปรัก และกลันตันทางตอนเหนือของมาเลเซียตะวันตก กูวิฮ์ (กูวิฮ์-มูวิฮ์ ในภาษามลายู) มักมีรสหวาน ในรัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน มะละกา และเซอลาโงร์ทางตอนใต้ของมาเลเซียตะวันตก สามารถพบกูวิฮ์คาวได้ กูวิฮ์มักจะนึ่งมากกว่าอบดังนั้นจึงแตกต่างจากเค้กตะวันตกหรือขนมพัฟมากในด้านเนื้อสัมผัส รสชาติ และลักษณะ