การยอมรับ

นักประวัติศาสตร์ไทยรุ่นหลัง ส่วนใหญ่ได้ยึดเอางานพระนิพนธ์ ไทยรบพม่า เป็นหลักในการศึกษาประวัติศาสตร์คราวเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง พร้อมทั้งเป็นการกำหนดทิศทางการศึกษาประวัติศาสตร์สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลายจนมีลักษณะ "เป็นไปในทิศทางเดียว" และมีผู้ที่มีความเห็นต่างไปน้อยมาก

การศึกษาประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ยังยอมรับว่า สาเหตุที่นำไปสู่การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สองเป็นผลมาจากความอ่อนแอภายในของอาณาจักร ซึ่งกล่าวถึงลักษณะอันไม่ดีของพระเจ้าเอกทัศ ในทำนองที่ว่า รัชสมัยของพระองค์เป็นช่วงตกต่ำที่สุดในทางการเมืองและการทหาร

การเห็นต่าง

งานพระนิพนธ์ ไทยรบพม่า มีความไม่กระจ่างและมีความที่ขัดกับพงศาวดารพม่าด้านยุทธศาสตร์การทหาร โดย สุเนตร ชุตินธรานนท์ มีความเห็นว่า แม้พระองค์จะทรงมีโอกาสศึกษาพงศาวดารพม่าและรู้จักกับนักประวัติศาสตร์พม่าอย่างใกล้ชิด แต่กลับทรงใช้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านี้น้อยมาก โดยยังทรงยึดจากพงศาวดารไทยที่มีอคติเอนเอียง และยังอธิบายว่า "เกิดความผิดพลาดของข้อมูล" หากในพงศาวดารพม่าระบุต่างไปจากพงศาวดารไทย