ข้าวต้มใบกะพ้อ
ข้าวต้มใบกะพ้อ

ข้าวต้มใบกะพ้อ

ข้าวต้มใบกะพ้อ บ้างเรียก ข้าวต้มพวง ภาษาไทยถิ่นใต้เรียก ขนมต้ม หรือ ต้ม[1] ภาษาอินโดนีเซียและมลายูเรียก เกอตูปัต (อักษรโรมัน: ketupat) ภาษามลายูปัตตานีเรียก ตูป๊ะ หรือ ตูปัต[2] ส่วนสำเนียงสะกอมเรียก กะต้ม เป็นอาหารว่างอย่างหนึ่งทางตอนใต้ของประเทศไทย และยังพบในบรูไน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ (ซึ่งเรียกว่าปูโซในภาษาเซบัวโน บุกโนยในภาษาฮิลิไกนอน ปาตูปัตในภาษากาปัมปางัน และภาษาปางาซีนัน หรือตะอ์มูในภาษาเตาซุก) และสิงคโปร์

ข้าวต้มใบกะพ้อ

ภูมิภาค เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ข้อมูลอื่น คล้ายกับข้าวต้มมัดของไทยและลาว
ส่วนผสมหลัก ข้าวห่อด้วยใบปาล์ม นำไปต้มให้สุก
รูปแบบอื่น หลากหลาย เช่น เกอตูปัตนาซี, เกอตูปัตปูลุต
ชื่ออื่น ตูป๊ะ, เกอตูปัต, ปูโซ, บุกโนย, ปาตูปัต, ตะอ์มู
จาน ข้าว
แหล่งกำเนิด ไทย, บรูไน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์