ข้อมติ 2132 (24 ธันวาคม ค.ศ. 2013) ของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ ได้มอบอำนาจการประกอบกำลังทางทหารถึง 12,500 นาย และการประกอบกำลังของตำรวจถึง 1,323 นาย[14]

ประเทศอินเดียได้จัดส่งกองกำลัง 2,237 นาย และมีรองผู้บัญชาการกองกำลังคือ พลจัตวา อษิต มิสทรี จากประเทศอินเดีย[15] ขณะที่ผู้บัญชาการกองกำลังคือ พลตรี เดลาลี จอห์นสัน ซากี จากประเทศกานา[16] สำหรับผู้มีส่วนร่วมอื่น ๆ ของกองกำลัง ได้แก่ ออสเตรเลีย,[17] บังกลาเทศ, เบลารุส, เบนิน, โบลิเวีย, บราซิล, กัมพูชา, แคนาดา, จีน, เดนมาร์ก, อียิปต์, เอลซัลวาดอร์, ฟีจี, เยอรมนี, กานา, กัวเตมาลา, กินี, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ญี่ปุ่น, จอร์แดน, เคนยา, คีร์กีซสถาน, มาลี, มองโกเลีย, นามิเบีย, เนปาล, เนเธอร์แลนด์, นิวซีแลนด์, ไนจีเรีย, นอร์เวย์, ปาปัวนิวกินี, ปารากวัย, เปรู, โปแลนด์, สาธารณรัฐเกาหลี, โรมาเนีย, สหพันธรัฐรัสเซีย, รวันดา, เซเนกัล, ศรีลังกา, สวีเดน, สวิตเซอร์แลนด์, ติมอร์-เลสเต, โตโก, ยูกันดา, ยูเครน, สหราชอาณาจักร, สหสาธารณรัฐแทนซาเนีย, สหรัฐ, เวียดนาม, เยเมน, แซมเบีย และซิมบับเว[18]

ส่วนตำรวจได้รับการสนับสนุนโดย แอลจีเรีย, แอลเบเนีย, อาร์เจนตินา, บังกลาเทศ, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, บราซิล, แคนาดา, จีน, เอลซัลวาดอร์, เอธิโอเปีย, ฟีจี, ฟินแลนด์, แกมเบีย, เยอรมนี, กานา, อินเดีย, เคนยา, คีร์กีซสถาน, มาเลเซีย, นามิเบีย, เนปาล, เนเธอร์แลนด์, ไนจีเรีย, นอร์เวย์, โอมาน, ฟิลิปปินส์, สหพันธรัฐรัสเซีย, รวันดา, ซามัว, เซเนกัล, เซเชลส์, เซียร์ราลีโอน, แอฟริกาใต้, ศรีลังกา, สวีเดน, สวิตเซอร์แลนด์, ไทย, ตุรกี, ยูกันดา, ยูเครน, สหรัฐ, แซมเบีย และซิมบับเว[18]