คลองระหว่างทะเลขาวกับทะเลบอลติก (รัสเซีย: Беломо́рско-Балти́йский кана́л, อักษรโรมัน: Belomórsko-Baltíyskiy kanál; อังกฤษ: White Sea–Baltic Canal) มักเรียกโดยย่อว่า คลองทะเลขาว (Belomorkanal; อังกฤษ: White Sea Canal) เป็นคลองเดินเรือสมุทรในประเทศรัสเซีย เปิดเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1933 เชื่อมระหว่างทะเลขาวในมหาสมุทรอาร์กติกกับทะเลสาบโอเนกาซึ่งเชื่อมต่อกับทะเลบอลติก มีชื่อเดิมว่า คลองทะเลขาว-บอลติคสตาลิน (อังกฤษ: Stalin White Sea–Baltic Canal; Belomorsko-Baltiyskiy Kanal imeni Stalina) ที่ใช้มาจนถึงปี ค.ศ. 1961คลองนี้สร้างโดยผู้ต้องขังกูลัก โดยใช้จำนวนแรงงานตั้งแต่เริ่มต้นจนเสร็จสิ้น 126,000 คน ตามบันทึกของทางการรายงานว่ามีคนงานคนเสียชีวิตประมาณ 12,000 ถึง 25,000 คน[3] ขณะที่แอนน์ แอปเปิลบอมประมาณการณ์ว่ามีผู้เสียชีวิตถึง 25,000 คน[4]คลองนี้มีความยาว 227 กิโลเมตร (141 ไมล์) บางส่วนผ่านไปตามแม่น้ำลำคลองหลายสายและทะเลสาบวิโกซีโร ในปี ค.ศ. 2008 มีเรือสัญจรจำนวนน้อยประมาณ 10-40 ลำต่อวันเท่านั้น คลองนี้จำกัดด้วยความลึกของคลองที่ต่ำมากประมาณ 3.5 เมตร (11.5 ฟุต) ซึ่งทำให้เรือเดินทะเลส่วนใหญ่ไม่สามารถเข้าได้ โดยทั่วไปแล้วความลึกระดับนี้รองรับกับเรือบรรทุกสินค้าในแม่น้ำที่มีการบรรทุกน้ำหนักไม่เกิน 600 ตันเท่านั้น ในขณะที่เรือเดินทะเลที่มีระวางขนาด 2,000–3,000 ตัน มักจะมีท้องเรือลึก 4.5-6 เมตร (15-20 ฟุต)[5][6] เดิมทีมีการเสนอให้ขุดคลองที่ความลึก 5.4 เมตร (17.7 ฟุต) แต่เนื่องด้วยค่าใช้จ่ายและข้อจำกัดด้านเวลาของแผน 5 ปีแรกของสตาลินทำให้คลองนี้มีความลึกตื้นกว่าที่วางแผนมาก[7]