คาโยเกียวกุ

คาโยเกียวกุ (ญี่ปุ่น: 歌謡曲 โรมาจิ: Kayōkyoku) เป็นดนตรีป็อปของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเป็นฐานของดนตรีเจ-ป็อปยุคใหม่ หนังสือพิมพ์เดอะเจแปนไทมส์ (The Japan Times) อธิบายว่า คาโยเกียวกุ เป็นดนตรีป็อปมาตรฐานของประเทศญี่ปุ่น[1] หรือ ดนตรีป็อปในยุคโชวะ[2]

คาโยเกียวกุ

เครื่องบรรเลงสามัญ เสียงร้อง • กีตาร์ไฟฟ้า • กีตาร์เบส • กลองชุด • ฟลูต • ฟิดเดิล • แซกโซโฟน • อูกูเลเล • คลาริเน็ต
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม คริสต์ทศวรรษที่ 1950 ญี่ปุ่น: แต่เดิมเคยหมายถึง เรียวโกกะ มาก่อนตั้งแต่ปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1920
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ เรียวโกกะ (เพลงป็อปท้องถิ่น • มินโย • บลูส์ • แจ๊ส) • เพลงลาติน • แทงโก • ทีนป็อป