คุณธรรมหลัก[1] (อังกฤษ: cardinal virtues) หมายถึง คุณธรรมขึ้นพื้นฐาน 4 ประการ ซึ่งเป็นแม่บทของคุณธรรมอื่น ๆ พบในงานเขียนสมัยคลาสสิก ต่อมาศาสนาคริสต์ได้เพิ่มคุณธรรมทางเทววิทยาอีก 3 ประการ จึงรวมเป็น 7 คุณธรรมหลัก 4 ประการ ประกอบด้วย:คุณธรรมพื้นฐานสี่ประการมาจากปรัชญาดั้งเดิมของเพลโต ต่อมามีนักบุญ เช่น แอมโบรสแห่งมิลาน ออกัสตินแห่งฮิปโป และทอมัส อไควนัส นำมาประยุกต์ใช้ในภาษาอังกฤษ คำว่า cardinal มาจากภาษาลาตินว่า "cardo" หรือ "บานพับ" ซึ่งหมายถึงสี่งที่ยึดเหนี่ยวประตูที่เปิดไปสู่ชีวิตอันเต็มไปด้วยกิเลส ซึ่งเป็นพื้นฐานที่มีความสำคัญเช่นสำนวนที่ว่า "Cardinal rules" หรือ "กฎพื้นฐาน" ที่ไม่ควรเลี่ยงเพลโตเปรียบคุณธรรมสี่ประการกับลำดับชั้นของพลเมืองและความสามารถของมนุษย์ไว้ในหนังสือ อุตมรัฐ อันได้แก่:ปรัชญาต่าง ๆ นี้อาจจะนำไปสู่ปรัชญาของชาวยิวใน หนังสือปรีชาญาณ 8:7 ที่กล่าวว่า "[ปัญญา] สอนให้มีความพอประมาณ ความอดทน ความรอบคอบ และความยุติธรรม ซึ่งเป็นสิ่งไม่มีสิ่งใดที่มีประโยชน์เหนือไปกว่า’"