ค่ายมรณะซอบีบูร์ (อังกฤษ: Sobibór extermination camp) เป็นค่ายมรณะของนาซีเยอรมันที่ถูกก่อตั้งขึ้นและปฏิบัติการโดยหน่วยเอ็สเอ็สในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองใกล้กับสถานีรถไฟซอบีบูร์ใกล้กับเมืองววอดาวา (Włodawa) ภายในดินแดนกึ่งอาณานิคมของเขตปกครองสามัญในเขตการยึดครองโปแลนด์ค่ายแห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของปฏิบัติการไรน์ฮาร์ทที่ถูกปกปิดเป็นความลับ ซึ่งเป็นช่วงความร้ายกาจของฮอโลคอสต์ในโปแลนด์ ชาวยิวจากโปแลนด์ ฝรั่งเศส เยอรมนี เนเธอร์แลนด์ เชโกสโลวาเกีย และสหภาพโซเวียต (รวมถึงเชลยศึกชาวยิว-โซเวียต)[1][2][3] ได้ถูกโยกย้ายจากทางรถไฟ คนส่วนใหญ่สำลักควันในห้องรมแก๊สที่ถูกพ่นจากท่อไอเสียของเครื่องยนต์เบนซินขนาดใหญ่[4]มีผู้คนจำนวนอย่างน้อย 200,000 คนถูกสังหารในซอบีบูร์[5] ที่การพิจารณาคดีซอบีบูร์ ซึ่งเป็นการพิจารณาคดีกับอดีตบุคลากรหน่วยเอ็สเอ็สของค่ายและจัดขึ้นในฮาเกินหลังจากเข้าสู่ยุคสงครามเย็นได้ประมาณสองทศวรรษ ศาสตราจารย์ว็อล์ฟกัง เช็ฟเฟลอร์ ได้ประมาณจำนวนชาวยิวที่ถูกสังหารว่ามีอย่างน้อย 250,000 คน ในขณะที่ กาสไมส์เทอร์ (หัวหน้าแก๊ส) เอริช เบาเออร์ ได้ประมาณว่ามี 350,000 คน[6][7] จำนวนตัวเลขนี้จะทำให้ซอบีบูร์กลายเป็นค่ายมรณะที่ร้ายแรงที่สุดในลำดับที่สี่ รองลงมาจากแบวแชตส์ แตรบลิงกา และเอาช์วิทซ์นักโทษประมาณ 600 คนพยายามหนีออกจากค่ายระหว่างการก่อจลาจลในวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ. 1943 ประมาณครึ่งหนึ่งสามารถข้ามรั้วกั้นออกไปได้สำเร็จ ในจำนวนนี้มีราว 50 คนที่รอดพ้นจากการถูกจับกลับไปอีก รวมทั้งแซ็ลมา ไวน์แบร์ค และไคม์ เอ็งเงิล สามีของเธอในอนาคต พวกเขาแต่งงานกันในเวลาต่อมาและมีชีวิตอยู่เป็นพยานต่อการก่ออาชญากรรมของนาซี ไม่นานหลังจากการก่อจลาจล เยอรมนีก็ปิดค่าย เกลี่ยพื้นดินให้เรียบ และปลูกต้นสนหลายต้นเพื่อปกปิดพื้นที่ตั้งของค่ายแห่งนี้ ทุกวันนี้สถานที่แห่งนั้นกลายเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ซอบีบูร์ซึ่งจัดแสดงพีระมิดที่เก็บขี้เถ้าและกระดูกที่ถูกบดขยี้ของเหยื่อซึ่งถูกเก็บรวบรวมจากเตาเผาศพในเดือนกันยายน ค.ศ. 2014 ทีมนักโบราณคดีได้ขุดพบซากที่เหลือจากห้องรมแก๊สที่ถูกฝังอยู่ใต้ถนนยางมะตอย นอกจากนี้ในปีเดียวกันยังพบจี้ที่จารึกวลี "ดินแดนอิสราเอล" เป็นภาษาฮีบรู อังกฤษ และอาหรับ มีอายุย้อนไปได้ถึง ค.ศ. 1927; ต่างหู; แหวนแต่งงานที่มีคำจารึกภาษาฮีบรู และขวดน้ำหอมซึ่งเป็นของเหยื่อชาวยิว[8][9]