จอห์น โฮเวิร์ด นอร์ทรอป (อังกฤษ: John Howard Northrop; 5 กรกฎาคม ค.ศ. 1891 – 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1987) เป็นนักชีวเคมีชาวอเมริกัน เกิดที่เมืองยองเกอส์ เป็นบุตรของนักสัตววิทยา จอห์น ไอเซอาห์ นอร์ทรอปและนักพฤกษศาสตร์ อลิซ ริช นอร์ทรอป บิดาของนอร์ทรอปเสียชีวิตจากเหตุห้องปฏิบัติการระเบิดก่อนนอร์ทรอปเกิดได้สองสัปดาห์ นอร์ทรอปเรียนที่โรงเรียนไฮสกูลยองเกอส์และเรียนต่อด้านเคมีที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง นอร์ทรอปทำงานที่หน่วยการสงครามเคมี โดยช่วยผลิตแอซีโทนและเอทานอลจากวิธีการหมัก[1] ต่อมานอร์ทรอปทำงานที่สถาบันร็อกเกอะเฟลเลอร์เพื่อการวิจัยทางการแพทย์ในนครนิวยอร์ก เขาทำงานอยู่ที่นี่จนกระทั่งเกษียณในปี ค.ศ. 1961ในปี ค.ศ. 1929 นอร์ทรอปสกัดผลึกเอนไซม์เปปซินและจัดให้อยู่ในกลุ่มโปรตีน ต่อมาในปี ค.ศ. 1938 นอร์ทรอปสกัดผลึกแบคเทริโอเฟจ (ไวรัสที่เกาะแล้วแบ่งตัวภายในตัวแบคทีเรีย) และจัดให้อยู่ในกลุ่มนิวคลีโอโปรตีน หนึ่งปีต่อมา นอร์ทรอปได้รับเหรียญแดเนียล จิโรด์ เอลเลียตจากสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ[2] ในปี ค.ศ. 1946 นอร์ทรอปได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีร่วมกับเจมส์ บี. ซัมเนอร์และเวนเดล เมเรดิธ สแตนลีย์[3] สามปีต่อมา นอร์ทรอปได้รับเลือกให้เป็นภาคีสมาชิกสถาบันศิลปะและวิทยาศาสตร์อเมริกัน[4] และดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านวิทยาแบคทีเรียที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ ภายหลังเขาดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านชีวฟิสิกส์ด้านชีวิตส่วนตัว นอร์ทรอปแต่งงานกับลูอิส วอล์กเกอร์ในปี ค.ศ. 1917 ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 2 คน นอร์ทรอปกระทำอัตวินิบาตกรรมในปี ค.ศ. 1987[5]