จักรพรรดิจิ้นอาย (จีนตัวย่อ: 晋哀帝; จีนตัวเต็ม: 晉哀帝; พินอิน: Jìn Aī Dì; เวด-ไจลส์: Chin Ai-ti; อังกฤษ: Emperor Ai of Jin; ค.ศ. 341 – 30 มีนาคม ค.ศ. 365), พระนามเดิม ซือหม่า พี (司馬丕 อังกฤษ: Sima Pi) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 11 แห่งราชวงศ์จิ้น ระหว่างที่พระองค์ขึ้นครองราชย์ อำนาจราชศักดิ์ทั้งหมดล้วนตกอยู่กับพระญาติ คือ ซื่อหม่า ยฺวี่ อ๋องแห่งไคว่จี่ และเสนาบดี หวน เหวิน ตามที่มีบันทึกในประวัติศาสตร์ระบุว่าพระองค์หมกมุ่นอยู่กับความเป็นอมตะ ซึ่งส่งผลให้พระองค์ถูกวางยาพิษที่เจือลงในยาที่ผู้วิเศษถวายให้พระองค์ในปี ค.ศ. 364 - 365