จารึกประกอบด้วยภาษาพม่าจำนวน 43 บรรทัด, ภาษามอญ 35 บรรทัด และ ภาษาบาลี 5 บรรทัด และระบุพระนามของบุเรงนองกับอัครมเหสีทั้งสองพระองค์อย่างถูกต้อง เนื้อหาในจารึกประกอบด้วยเหตุการณ์ในรัชสมัย 6 ปีแรก ได้แก่[1]

1. พิชิตตองอู, 11 มกราคม ค.ศ. 1551
2. พิชิตแปร, 30 สิงหาคม ค.ศ. 1551
3. พิชิตพะโค, 12 มีนาคม ค.ศ. 1552
4. จัดแขวนระฆังแห่งความยุติธรรมด้านหน้าพระราชวังกัมโพชธานี
5. บุเรงนองขึ้นครองราชย์ และสถาปนาอัครมเหสีพระนางอตุลสิริมหาราชเทวี, 12 มกราคม ค.ศ. 1554
6. พิชิตอังวะ, 22 มกราคม ค.ศ. 1555
7. ส่งพระธรมทูตไปยังซีลอน (ศรีลังกา) เพื่อพัฒนาศาสนาพุทธแบบเถรวาท
8. เตรียมการยุทธ์เข้ายึดบรรดารัฐฉาน, 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1556 - 8 มกราคม ค.ศ. 1557
9. พิชิต Mong Mit (Momeik) และสี่ป้อ, 25 มกราคม ค.ศ. 1557
10. สร้างพระเจดีย์ถวายไว้ในเมือง Mong Mit และ สี่ป้อ, 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1557
11. พิชิตโม่ญี่น, 6 มีนาคม ค.ศ. 1557
12. พิชิตโม่ก้อง, 11 มีนาคม ค.ศ. 1557
13. ประกาศห้ามฝังศพทาสชายหญิงในพิธีถวายพระเพลิงของเจ้าฟ้า
14. เดินทางออกจากโม่ก้อง, 9 เมษายน ค.ศ. 1557
15. ปิดทองเจดีย์ชเวซี่โกนจากฐานถึงยอด
16. ถวายระฆังเจดีย์ชเวซี่โกน หนัก 2100 viss (ราว 3423 กิโลกรัม), หล่อจากทองแดง, 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1557
17. สวดมนต์เพื่อขอให้ได้เข้าสู่พุทธภาค และเรียกขานตนว่าเป็น "ผู้ชนะสิบทิศ"