ขนบธรรมเนียมประเพณีของชาวน้ำขาว ที่ยังคงมีหลงเหลืออยู่และบางอย่างกำลังสูญหายไป ก็ฝากความหวังไว้กับคนรุ่นต่อ ๆ ไป

วันว่าง จะมีขึ้นในเดือนห้า เป็นการรวมญาติครั้งยิ่งใหญ่อีกงานหนึ่ง ไม่ว่าจะทำงานที่ไหน ทุกคนจะต้องกลับมายังบ้านเกิดของตน เพื่อมาร่วมกันทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว เป็นวันที่แสดงออกซึ่งความกตัญญู ไม่ว่าจะมีภารกิจที่ยุ่งยากขนานไหนทุกคนก็ต้องพยายามปลีกเวลามาให้ได้

แห่เทียนหัวษา เป็นประเพณีแห่เทียนเข้าพรรษาซึ่งอาจจะเหมือน ๆ กับหมู่บ้านอื่น

อาบน้ำพระ จะมีในช่วงเดือนเมษายน (เดือนห้า) อากาศร้อน จึงมีประเพณีรดน้ำดำหัว ขอพรผู้ใหญ่และอาบน้ำพระ

ขึ้นเปล ทำขวัญเด็กแรกเกิด เป็นประเพณีที่ทำขึ้นมาเพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่ของครอบครัว เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านในการสร้างครอบครัวที่เข้มแข็ง ซึ่งกำลังมีการรณรงค์อยู่ในยุคปัจจุบันนี้

ประเพณีแต่งงาน เป็นการสร้างครอบครัวใหม่ ซึ่งมีขั้นตอนในการทำพิธีมากมาย เช่น

1.การซัดน้ำบ่าว-สาว

2.รับขวัญตีนม่าน

3.เฉียงพร้าว ฯลฯ

ก่อนตายจำเริญอายุ เป็นการต่ออายุให้ผู้กำลังใกล้จะตาย หรือเป็นการชี้แนะให้ผู้ที่กำลังจะตายไปในทางที่ดี พ้นจากความทรมานหรือทำให้ทรมานน้อยลง

ประเพณีช่วยงาน ซึ่งเมื่อมีงานต่าง ๆ ขึ้นมาในหมู่บ้าน ก็จะมีการแบ่งงานกันทำ เช่น

1.คนหาบน้ำ

2.คนเชือดเนื้อ

3.คนขูดพร้าว

4.นายเตา

ทุกงานมีหัวหน้า เมื่อเวลาขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใด จะเรียกเอาแต่หัวหน้างานซึ่งจะเป็นผู้รับผิดชอบในงานนั้น ๆ [7] [8]