ทะเลปั๋วไห่ (
อังกฤษ: Bohai Sea;
อักษรจีน: 渤海, "ทะเลปั๋ว") หรือ
อ่าวปั๋วไห่ (Bohai Gulf) เป็น
อ่าวที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของ
จีน และข้างในสุดของ
ทะเลเหลือง มีเนื้อที่ประมาณ 78,000 ตารางกิโลเมตร (30,116 ตารางไมล์) นับเป็นจุดที่มีการสัญจรทางทะเลคับคั่งที่สุดแห่งหนึ่งในโลกช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ทะเลปั๋วไห่มักเรียกว่า อ่าวจื๋อลี่ (Gulf of Chihli) หรืออ่าวเป่ย์จื๋อลี่ (Gulf of Pechihli) ประกอบด้วยอ่าว 3 แห่ง คือ
อ่าวไหลโจว (Laizhou Bay) ทางใต้
อ่าวเหลียวตง (Liaodong Bay) ทางเหนือ และ
อ่าวปั๋วไห่ (Bohai Bay) ทางตะวันตก ส่วนทางตะวันออกตรงปลาย
คาบสมุทรเหลียวตงกับคาบสมุทรชานตงคือช่องแคบปั๋วไห่ (Bohai Strait) มีเกาะที่สำคัญได้แก่ ฉางชาน (Changshan) ฉางซิ่ง (Changxing) และซีจง (Xizhong) แม่น้ำที่ไหลลงทะเลแห่งนี้ได้แก่
แม่น้ำหวง แม่น้ำไห่ แม่น้ำเหลียว และ
แม่น้ำหลวน มีเขตติดต่อกับ
มณฑลซานตง มณฑลเหอเป่ย์ เทียนจิน และ
มณฑลเหลียวหนิง[1]ทะเลปั๋วไห่เป็นแหล่ง
น้ำมันและ
แก๊สธรรมชาติจำนวนมาก มีบ่อหลักคือเชิ่งลี่ (Shengli) ซึ่งเป็น
บ่อน้ำมันที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 2 ของจีน
[2] นำมาใช้ประโยชน์ตั้งแต่ทศวรรษ 1960 ปัจจุบันมีการผลิตกว่า 500,000 บาร์เรลต่อวัน แต่จำนวนลดน้อยลงแล้ว
[3] ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2011 เกิดเหตุน้ำมันรั่วในทะเล ส่งผลเสียต่อสิ่งแวดล้อมและมีการฟ้องร้องในเวลาต่อมา
[4]ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011 รัฐบาลจีนมีโครงการสร้างอุโมงค์ใต้น้ำเชื่อมระหว่างเมือง
ต้าเหลียนบนคาบสมุทรเหลียวตงกับเมือง
ยันไถบนคาบสมุทรชานตง ความยาว 106 กิโลเมตร (66 ไมล์)
[5] โครงการนี้วางแผนมาตั้งแต่ ค.ศ. 1994 ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2013 มีการปรับปรุงแผนและเพิ่มความยาวอุโมงค์เป็น 123 กิโลเมตร (76 ไมล์)
[6]