เทียนจิน หรือ เทียนสิน (จีน: 天津; พินอิน: Tiānjīn; พินอินระบบไปรษณีย์: Tientsin) เป็นหนึ่งในสี่เทศบาลนครของประเทศจีน ตั้งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศ ติดชายฝั่งทะเลปั๋วไห่ เป็นหนึ่งในนครศูนย์กลางแห่งชาติทั้งเก้าแห่งของประเทศจีน มีประชากรในปี ค.ศ. 2016 ประมาณ 15,621,200 คน[5] ใจกลางเมืองของเทียนจินมีผู้อาศัยในปี ค.ศ. 2016 อยู่ราว 12,491,300 คน เป็นกลุ่มประชากรที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 29 ของโลก (อยู่ระหว่างเฉิงตูและรีโอเดจาเนโร) และเป็นนครที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 11 ของโลก[6]เทียนจินปกครองแบบเทศบาลนครที่อยู่ภายใต้การบริหารโดยตรงของรัฐบาลกลางสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งเทศบาลนครเป็นเขตการปกครองที่มีระดับเทียบเท่ากับมณฑล อาณาเขตของเทียนจินถูกล้อมรอบโดยมณฑลเหอเป่ย์ทั้งทางทิศเหนือ ทิศตะวันตก และทิศใต้ ติดต่อกับปักกิ่งทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และติดต่อกับทะเลปั๋วไห่ทางทิศตะวันออก ในแง่ของจำนวนประชากรเฉพาะในเขตเมือง เทียนจินเป็นนครที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของประเทศจีน รองจากเซี่ยงไฮ้ ปักกิ่ง และกว่างโจว ส่วนในแง่จำนวนประชากรตามเขตเทศบาลนคร จะอยู่ในอันดับที่ 5 ของประเทศ[7] เทียนจินเป็นส่วนหนึ่งของขอบเศรษฐกิจปั๋วไห่ (Bohai Economic Rim)เมืองเทียนจินและกำแพงเมืองสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1404 ต่อมาหลังจากที่เปิดให้มีการค้าต่างประเทศในปี ค.ศ. 1860 เทียนจินได้กลายเป็นเมืองท่าที่สำคัญและเป็นประตูสู่ปักกิ่ง ในเวลานั้น มีการก่อสร้างอาคารและคฤหาสน์ที่มีสถาปัตยกรรมแบบยุโรปจำนวนมาก ซึ่งหลายแห่งก็ได้รับการบำรุงรักษามาจนถึงปัจจุบัน หลังจากก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน เทียนจินประสบกับภาวะเศรษฐกิจตกต่ำอันเนื่องมาจากนโยบายของรัฐบาลกลาง อีกทั้งมาจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวในถังชาน ซึ่งเป็นเมืองทางตะวันออกเฉียงเหนือของเทียนจิน แต่ก็ได้รับการฟื้นฟูในทศวรรษ 1990[8] ปัจจุบัน เทียนจินเป็นนครที่มีศูนย์กลางสองแห่ง ได้แก่ ศูนย์กลางแห่งที่หนึ่งอยู่ในเขตเมือง (รวมถึงเมืองเก่าด้วย) ตั้งอยู่ริมแม่น้ำไห่ ซึ่งเป็นแม่น้ำที่เชื่อมต่อกับแม่น้ำหวงและแม่น้ำแยงซีผ่านทางคลองใหญ่ และศูนย์กลางแห่งที่สองคือ เขตปินไห่ เป็นพื้นที่เมืองใหม่ที่ตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลปั๋วไห่ ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของเมืองเก่า ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 ย่านการเงินยฺหวีเจียพู่ของเทียนจินกลายเป็นที่รู้จักในนาม แมนฮัตตันของจีน[9][10]