นครจักรพรรดิ หรือ เมืองจักรพรรดิ (อังกฤษ: Imperial City; จีน: 北京皇城; พินอิน: Běijīng huángchéng; แปลตรงตัว: "นครจักรพรรดิปักกิ่ง (Beijing Imperial City)") เป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งของกรุงปักกิ่งในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง โดยมีพระราชวังต้องห้ามเป็นศูนย์กลาง หมายรวมถึงกลุ่มของสวน, ศาลเจ้า และพื้นที่ให้บริการอื่น ๆ ระหว่างพระราชวังต้องห้ามและเมืองชั้นในของปักกิ่งโบราณ เมืองจักรพรรดิถูกล้อมรอบด้วยกำแพงและเข้าถึงได้โดยผ่านประตูทั้งเจ็ดและสถานที่ทางประวัติศาสตร์ เช่น พระราชวังต้องห้าม ประตูเทียนอัน จงหนานไห่ สวนเป่ยไห่ สวนจงซาน จิงซาน ศาลกราบไหว้บรรพบุรุษหลวงและเซียนคันถาน [1]