นครพิเศษ (ญี่ปุ่น: 特例市; โรมาจิ: Tokureishi; ทับศัพท์: โทกูเรชิ) ของประเทศญี่ปุ่น เป็นนครที่มีประชากรอย่างน้อย 200,000 คน และเป็นนครที่ได้รับมอบหมายอำนาจหน้าที่ที่ตามปกติแล้วจะดำเนินการโดยจังหวัด อำนาจหน้าที่เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของหน้าที่ที่มอบหมายให้กับนครศูนย์กลางการปกครองรูปแบบนี้กำหนดขึ้นโดยกฎหมายปกครองตนเองท้องถิ่นมาตรา 252 วรรค 26 นครพิเศษจะได้รับการแต่งตั้งโดยคณะรัฐมนตรีหลังจากมีการร้องขอจากสภานครและสภาจังหวัดเนื่องจากระดับความอิสระในการปกครองตนเองที่มอบหมายให้กับนครพิเศษนั้นคล้ายคลึงกับที่ให้กับนครศูนย์กลาง หลังจากประชุมปรึกษาหารือกับรัฐบาลท้องถิ่น การปกครองในรูปแบบนครพิเศษนี้จึงได้ถูกยกเลิกตามพระราชบัญญัติการปกครองตนเองท้องถิ่นฉบับแก้ไขเพิ่มเติม ซึ่งมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 1 เมษายน 2015 และทำให้นครที่มีประชากรอย่างน้อย 200,000 คนในขณะนี้สามารถขอยกฐานะเป็นนครศูนย์กลางได้โดยตรง ส่วนนครพิเศษที่ยังไม่ได้ยกฐานะก็ยังคงมีอำนาจปกครองตนเอง ซึ่งเรียกว่า นครพิเศษ ณ เวลาที่บังคับใช้ (施行時特例市, Shikōji Tokurei shi, ชิโกจิ โทกูเร ชิ) นอกจากนี้ นครพิเศษที่มีประชากรต่ำกว่า 200,000 คน สามารถขอยกฐานะเป็นนครศูนย์กลางเป็นกรณีพิเศษได้ภายในห้าปีหลังจากที่มีการยกเลิกการปกครองรูปแบบนครพิเศษ ซึ่งคือก่อนวันที่ 1 เมษายน 2020[1]นครพิเศษนั้นไม่เหมือนกับแขวงพิเศษของโตเกียว อีกทั้งยังแตกต่างจากนครพิเศษ (特別市, tokubetsu-shi, โทกูเบ็ตสึ-ชิ) ที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายปกครองตนเองท้องถิ่นระหว่างปี 1947 ถึง 1956 แต่ไม่เคยมีการนำมาใช้ นครพิเศษดังกล่าวจะได้เป็นนครที่เป็นอิสระจากจังหวัด (ในเชิงเปรียบเทียบ แขวงพิเศษก็คือแขวงที่ไม่ขึ้นกับนคร) โดยก่อนหน้านั้นเรียกว่า "หกนครใหญ่" (โรกุ ไดโตชิ) ซึ่งประกาศใช้ในปี 1922 (เหลือเพียงห้าแห่งในปี 1947 เนื่องจากนครโตเกียวถูกยกเลิกในสงคราม) และได้กลายเป็นนครใหญ่โดยรัฐบัญญัติในปี 1956 ซึ่งมีอำนาจปกครองตนเองมากขึ้น แต่ไม่ได้เป็นอิสระจากจังหวัดอย่างสมบูรณ์[2]