ลัทธิพรตนิยมในศาสนาเชนเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยศาสดาพระมหาวีระ นักพรตเชนแบ่งเป็น 2 นิกาย คือ

• ทิคัมพร เป็นนักพรตเปลือย เพราะไม่ถือครองสมบัติใด ไม่กินอาหาร
• เศวตัมพร (อ่านว่า สะ-เหฺว-ตำ-พอน[15]) เป็นนักพรตนุ่งขาว

นักพรตเชนจะต้องถือข้อปฏิบัติที่เรียกว่า มหาพรต 5 ประการ[16] คือ

1. อหิงสา ไม่ทำลายแม้แต่ชีวิตเล็กน้อย ฉะนั้นจึงต้องมีผ้าปิดปากจมูกเพื่อกันสิ่งมีชีวิตเข้า มีไม้กวาด มีผ้ากรองน้ำไว้ป้องการกันฆ่าสัตว์โดยไม่เจตนา
2. สัตยะ การพูดแต่ความจริง
3. อัสเตยะ ไม่ลักขโมย
4. พรหมจรรยะ เว้นจากกามโดยสิ้นเชิง
5. อปริครหะ ไม่ละโมบ