บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ:
ระบบการปกครองของ
ประเทศฝรั่งเศสนายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Premier ministre français) เป็นตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลและคณะรัฐมนตรีของประเทศฝรั่งเศส ส่วนประมุขแห่งรัฐของประเทศฝรั่งเศสคือประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสก่อนหน้าการปฏิวัติฝรั่งเศส หัวหน้ารัฐบาลฝรั่งเศสมีชื่อตำแหน่งว่า มุขมนตรีแห่งรัฐ (Principal ministre d'État) ซึ่งได้รับแต่งตั้งตามพระราชอัธยาศัยของกษัตริย์ ตำแหน่งนี้ถูกเลิกใช้ในปีค.ศ. 1791 จนกระทั่งภายหลังสงครามนโปเลียน ได้มีการสถาปนาตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลที่เรียกว่านายกรัฐมนตรีขึ้นในปีค.ศ. 1814 ผู้ดำรงตำแหน่งคนแรกคือชาร์ล มอริส เดอ ตาแลร็อง-เปรีกอร์ อย่างไรก็ตาม ระหว่างปีค.ศ. 1871 ถึง 1958 หัวหน้ารัฐบาลมีชื่อตำแหน่งอย่างเป็นทางการว่า ประธานสภารัฐมนตรี (Président du Conseil des ministres) และตั้งแต่ปีค.ศ. 1958 เป็นต้นมาก็ใช้ชื่อตำแหน่งว่านายกรัฐมนตรีการตัดสินใจหรือกฤษฎีกาที่กระทำโดยนายกรัฐมนตรีถือเหมือนกระทำโดยฝ่ายบริหารทั้งคณะ นายกรัฐมนตรีมีหน้าที่สรรหาผู้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีต่าง ๆ และเสนอให้ประธานาธิบดีลงนามแต่งตั้ง คณะรัฐมนตรีอยู่ภายใต้การสอดส่องดูแลโดยสภาแห่งรัฐ (Conseil d'État) ซึ่งบางครั้งนายกรัฐมนตรีพึงรับคำปรึกษาก่อนจะประกาศใช้กฤษฎีกาเป็นที่รู้กันว่ารัฐมนตรีแต่ละท่านต้องการปกป้องนโยบายและโครงการในกระทรวงของตน แต่ก็ยังติดอยู่ที่งบประมาณ ซึ่งนายกรัฐมนตรีนี้เองเป็นคนชี้ขาดในเรื่องเหล่านี้ แม้ว่าบางครั้งประธานาธิบดีจะมีนาจและอิทธิพลเหนือกว่าก็ตามเนื่องจากนายกรัฐมนตรีเป็นผู้ดูแลนโยบายของรัฐบาล เมื่อเกิดความผิดพลาดและล้มเหลวก็จะกลายเป็นผู้ที่ถูกประณามและตำหนิไปโดยปริยาย ผลที่ตามมาก็คือความนิยมที่มีสูงในช่วงแรกและลดฮวบลงขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น หลายคนคิดว่าตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเป็นการส่งเสริมความสำเร็จของประธานาธิบดี และยังเป็นที่โต้เถียงอย่างมากว่าเป็นตำแหน่งที่อันตรายเพราะความเป็นไปได้ของการลดความนิยม