นายกรัฐมนตรีเยอรมนี[1] (อังกฤษ: Chancellor of Germany) มีชื่อตำแหน่งอย่างเป็นทางการในปัจจุบันว่า นายกรัฐมนตรีสหพันธ์[ต้องการอ้างอิง] (เยอรมัน: Bundeskanzler) เป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารของประเทศเยอรมนี ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสถาปนาขึ้นในปี ค.ศ.1867 พร้อมกับการสถาปนาสมาพันธรัฐเยอรมันเหนือ โดยมีอ็อทโท ฟ็อน บิสมาร์ค มุขมนตรีแห่งปรัสเซีย เป็นผู้รั้งตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสหพันธ์คนแรกต่อมาในปีค.ศ. 1871 ได้มีการสถาปนาจักรวรรดิเยอรมันขึ้น ซึ่งมีชื่อประเทศเป็นทางการตามรัฐธรรมนูญว่า "ไรช์เยอรมัน" (เยอรมัน: Deutsches Reich) ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีจึงเปลี่ยนไปใช้ชื่อว่า นายกรัฐมนตรีไรช์ (Reichskanzler) ตั้งแต่บัดนั้นจนถึงสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองในปีค.ศ. 1945ในสมัยนาซีเยอรมนี อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ได้ควบรวมตำแหน่งประมุขแห่งรัฐเข้ากับนายกรัฐมนตรีแล้วเรียกว่า ฟือเรอร์และนายกรัฐมนตรีไรช์ (Führer und Reichskanzler) หลังสงครามโลกครั้งที่สอง เยอรมนีแตกเป็นสองประเทศคือเยอรมนีตะวันออกและเยอรมนีตะวันตก ตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลเยอรมันตะวันตกเรียก นายกรัฐมนตรีสหพันธ์ (Bundeskanzler) ส่วนหัวหน้ารัฐบาลเยอรมันตะวันออกเรียก ประธานสภารัฐมนตรี (Vorsitzender des Ministerrats) เมื่อเยอรมนีตะวันออกล่มสลายในปีค.ศ. 1990 รัฐบาลเยอรมนีตะวันตกเข้ารับช่วงกิจการงานปกครองของรัฐบาลเยอรมนีตะวันออกทั้งหมด นายกรัฐมนตรีเยอรมันตะวันตกกลายเป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศเยอรมนีที่รวมเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง นายกรัฐมนตรีสหพันธ์คนล่าสุดคือ อังเกลา แมร์เคิล ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของเยอรมนี สังกัดสหภาพประชาธิปไตยคริสเตียน เธอขึ้นดำรงตำแหน่งต่อจากแกร์ฮาร์ท ชเรอเดอร์ จากพรรคประชาธิปไตยสังคมแห่งเยอรมนีใน ค.ศ. 2005 และได้รับเลือกต่อเป็นสมัยที่สองใน ค.ศ. 2009