นิลส์ เฮนเรก เตวิด โปร์ (เดนมาร์ก: Niels Henrik David Bohr, ภาษาเดนมาร์ก: [ˈne̝ls ˈpoɐ̯ˀ]; 7 ตุลาคม ค.ศ. 1885 – 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1962) เป็นนักฟิสิกส์ชาวเดนมาร์กที่มีส่วนสนับสนุนพื้นฐานเพื่อความเข้าใจในโครงสร้างอะตอมและทฤษฎีควอนตัม ซึ่งทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ใน ค.ศ. 1922 โปร์ยังเป็นนักปรัชญาและสนับสนุนงานวิจัยวิทยาศาสตร์โปร์พัฒนาแบบจำลองของบอร์ของอะตอม ซึ่งเขาเสนอว่าระดับพลังงานของอิเล็กตรอนไม่ต่อเนื่องและมันยังคงโคจรรอบนิวเคลียสของอะตอม แต่สามารถกระโดดขึ้นจากชั้นพลังงานหนึ่ง (หรือวงโคจร) ไปยังอีกอัน ถึงแม้ว่าแบบจำลองของเขาถูกปัดตกด้วยแบบจำลองอื่นแล้ว หลักการที่ยึดมั่นในนั้นยังคงใช้งานได้โปร์ก่อตั้งสถาบันฟิสิกส์ทฤษฎีที่มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน ปัจจุบันมีชื่อว่าสถาบันนิลส์ โปร์ ซึ่งเปิดบริการใน ค.ศ. 1920 เขาทำนายการมีตัวตนของธาตุใหม่คล้ายเซอร์โคเนียม หลังค้นพบธาตุนี้ มันจึงถูกตั้งชื่อเป็นแฮฟเนียม ตามชื่ออักษรลาตินของโคเปนเฮเกน ต่อมามาการตั้งชื่อธาตุใหม่เป็นโบห์เรียมตามชื่อเขาในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1930 โปร์ช่วยเหลือผู้ลี้ภัยจากลัทธินาซี หลังเยอรมนียึดครองเดนมาร์ก เขามีชื่อเสียงจากการพบปะกับแวร์เนอร์ ไฮเซินแบร์ค ผู้กลายเป็นหัวหน้าโครงการอาวุธนิวเคลียร์ของเยอรมนี ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1943 มีข่าวถึงโปร์ว่าชาวเยอรมันจะจับกุมเขา ทำให้เขาหลบหนีไปที่สวีเดน แล้วต่อมาจึงไปที่บริเตนเพื่อเข้าร่วมโครงการอาวุธนิวเคลียร์ทิวบ์อัลลอย และเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจโครงการแมนฮัตตัน หลังสงครามสิ้นสุดลง โปร์มีส่วนร่วมในการก่อตั้ง CERN และResearch Establishment Risø of the Danish Atomic Energy Commission และกลายเป็นประธานNordic Institute for Theoretical Physicsคนแรกใน ค.ศ. 1957