บั๊ญหมี่ (bánh mì) เป็นคำภาษาเวียดนามที่แปลว่า "ขนมปัง" แต่ในตำรับอาหารเวียดนามยังหมายถึงบาแก็ตหรือขนมปังฝรั่งเศสทรงสั้นชนิดหนึ่งที่มีผิวบางกรอบและเนื้อนุ่มโปร่ง ผ่าตามยาวแล้วนำส่วนผสมต่าง ๆ มาใส่ระหว่างกลางอย่างแซนด์วิชและเสิร์ฟเป็นอาหาร นอกจากนี้ยังมีการกินบั๊ญหมี่ (ขนมปังธรรมดา) เป็นอาหารหลักด้วยบั๊ญหมี่เวียดนามแบบฉบับคือการผสมผสานระหว่างเนื้อสัตว์และผักจากตำรับอาหารเวียดนามพื้นเมือง (เช่น หมูยอ ผักชี แตงกวา แคร์รอตดอง หัวไชเท้าดอง) กับเครื่องปรุงรสจากตำรับอาหารฝรั่งเศส (เช่น ปาเต) ร่วมกับพริกและมายองเนส[2] อย่างไรก็ตาม ยังมีความนิยมใส่ส่วนผสมอื่นอย่างหลากหลายตั้งแต่ไข่ดาว เนื้อหมูปั้นก้อน หมูแดง หมูหย็อง แฮม ปลากระป๋อง เนย แยม ไปจนถึงไอศกรีม ในเวียดนามนิยมกินบั๊ญหมี่เป็นอาหารเช้าหรือเป็นของว่างบาแก็ตได้รับการเผยแพร่เข้าสู่เวียดนามในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 ในขณะที่เวียดนามเป็นส่วนหนึ่งของอินโดจีนของฝรั่งเศส และกลายเป็นอาหารหลักชนิดหนึ่งในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในคริสต์ทศวรรษ 1950 แซนด์วิชที่มีลักษณะเฉพาะตัวแบบเวียดนามปรากฏชัดขึ้นในไซ่ง่อนโดยกลายเป็นอาหารริมทางยอดนิยมซึ่งยังเป็นที่รู้จักในชื่อ บั๊ญหมี่ส่ายก่อน ("บั๊ญหมี่ไซ่ง่อน")[3] หลังสงครามเวียดนาม ชาวเวียดนามโพ้นทะเลได้ทำให้บั๊ญหมี่เป็นที่นิยมในประเทศต่าง ๆ เช่น ออสเตรเลีย แคนาดา สหรัฐ บั๊ญหมี่ในประเทศเหล่านี้มักมีขายในร้านขนมปังของชาวเอเชีย