รัฐบาลซีลอนออกมารณรงค์การปกครองตนเองและยังปฏิเสธชาวทมิฬในศรีลังกา ทำให้เกิดเหตุการณ์คนหัวรุนแรง ขณะเดียวกันซีลอนเริ่มปฏิรูปประเทศ พวกเขาต้องการให้ใช้ภาษาสิงหลและทมิฬแทนภาษาอังกฤษ ทำให้คนงานบางส่วนออกมาประท้วงและนองเลือดเพียงเล็กน้อย จนทมิฬออกมาบอกว่า ความภาคภูมิใจทมิฬ และประกาศตัวเป็นทมิฬและสนับสนุนระบบวรรณะและอ้างว่าคุ้มครองสิทธิของชนกลุ่มน้อยซึ่งมีเพียง35เปอร์เซนต์ และยังกล่าวหาอังกฤษว่ายึดดินแดนทมิฬเดิมไปแต่ชาวพุทธไปสนับสนุนอังกฤษ จนต้องเปิดเส้นทางรถไฟจาฟ-โคลัมโบ ทำให้ชาวทมิฬเพิ่มมากขึ้น