หลังจากถูกนักเล่นแร่แปรธาตุสองคนหลอกลวงว่า จะแสวงหายาอายุวัฒนะมาถวาย ฉินฉื่อหฺวังตี้รับสั่งให้จับราชบัณฑิตกว่า 460 คน หรือเอกสารบางฉบับว่ากว่า 1,160 คน ในพระนครเสียนหยาง ไปฝังทั้งเป็น ฝูซูจึงทูลพระบิดาว่า บ้านเมืองเพิ่งเป็นปึกแผ่น ศัตรูยังไม่ราบคาบ มาตรการรุนแรงที่กระทำต่อผู้นับถือลัทธิขงจื๊อเช่นนี้มีแต่จะสร้างความร้าวฉานให้แก่แผ่นดิน[1] แต่ฉินฉื่อหฺวังตี้ไม่ทรงฟัง กลับส่งฝูซูไปรักษาด่านชายแดน เท่ากับเนรเทศโดยพฤตินัย

เมื่อฉินฉื่อหฺวังตี้สิ้นพระชนม์แล้ว หูไฮ่ (胡亥) พระโอรสพระองค์รอง พร้อมด้วยข้าราชการสองคน คือ จ้าว เกา (趙高) กับหลี่ ซือ (李斯) ปลอมแปลงราชโองการโดยเปลี่ยนชื่อผู้สืบทอดราชบัลลังก์จากฝูซูเป็นหูไฮ่ และให้ฝูซูปลงพระชนม์พระองค์เอง[2]

ผู้ติดตามบางคนของฝูซูตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับราชโองการ แต่ฝูซูเชื่อว่า เป็นราชโองการจริง จึงยอมปลงพระชนม์พระองค์เองตามนั้น[3]