มีการค้นพบต้นส้มพย็องกยุลเก่าแก่สองต้นในแขวงโทรย็อน (도련동) บนเกาะเชจูและถูกขึ้นทะเบียนให้เป็นสมบัติของเชจูเมื่อวันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2541[3][4] แต่ต่อมาต้นหนึ่งได้ตายลงเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2548 ต้นที่ยังเหลืออยู่จึงได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอนุสาวรีย์ทางธรรมชาติของเกาหลีใต้เมื่อวันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2554[5] สันนิษฐานว่ามีอายุประมาณ 250 ปี ตำแหน่งของต้นดังกล่าวอยู่ที่ เลขที่ 21 ถนนโทรย็อน 6 เมืองเชจู จังหวัดเชจู (33°30′34″N 126°34′57″E / 33.509321°N 126.582428°E / 33.509321; 126.582428)[6]

ในปี พ.ศ.2553 มีการย้ายต้นส้มพย็องกยุลที่มีอายุ 80 ปีจำนวนหนึ่งมาปลูกยังสวนคามเวมุล (가뫼물) ซึ่งเป็นสวนผลไม้ที่ในอดีตเคยถูกกำหนดให้เป็นพื้นที่ปลูกส้มเพื่อบริโภคในราชสำนักราชวงศ์โชซอน เมื่อสิ้นราชวงศ์ต้นส้มได้สาบสูญไป จึงมีการฟื้นฟูปลูกส้มในสวนขึ้นใหม่ในปี 2553 โดยศูนย์เทคโนโลยีการเกษตรซอกวีโพ[7]