เพนจุล (벤줄) ในภาษาเชจู และพย็องกยุล (병귤) ในภาษาเกาหลี เป็นคำร่วมเชื้อสายกัน โดยเขียนด้วยอักษรฮันจาเหมือนกันคือ พย็อง (甁, "ขวด") และคยุล (橘, "ส้ม")

ทัมนาจี (เกาหลี: 탐라지; ฮันจา: 耽羅志) ซึ่งเป็นพงศาวดารของเกาะเชจู เผยแพร่ในปี ค.ศ. 1653 โดยอีว็อนจิน (เกาหลี: 이원진; ฮันจา: 李元鎭) ผู้ว่าการและผู้นำศาสนาเขตของราชวงศ์โชซอน ได้กล่าวถึงพย็องกยุลโดยใช้ชื่อพย็อลกยุล (เกาหลี: 별귤; ฮันจา: 別橘; "ส้มแปลก") และเขายังได้บันทึกว่าผลไม้นี้มักถูกเรียกว่า พย็องกยุล ซึ่งเป็นคำประกอบของคำว่าพย็อง (병, "ขวด") และคยุล (귤, "ส้ม") เนื่องจากรูปร่างของมันเรียวไปด้านบนและคล้ายกับถ้วยใบเล็ก (종지; ชงจี ; "ชามเล็ก") กลับหัว[8]