คำอธิบาย ของ พย็องกยุล

หลักฐานทางพันธุกรรมชี้ให้เห็นว่าส้มพย็องกยุล, ส้มเขียวหวาน และมะนาวแป้นมีบรรพบุรุษร่วมกัน[9] พย็องกยุลเป็นสายพันธุ์ที่สามารถต้านทานต่อความเย็น, โรคราน้ำค้าง และแมลงศัตรูพืช ได้ดีกว่าพืชในตระกูลส้มที่ใกล้เคียงชนิดอื่น ๆ

ลำต้นไม่มีหนามเติบโตได้สูง 4–5 เมตร (13–16 ฟุต) ทรงพุ่มกว้างประมาณ 2–2.5 เมตร (6 ฟุต 7 นิ้ว–8 ฟุต 2 นิ้ว) ใบหนาแน่น, กิ่งขนาดเล็กและแผ่ออกทางด้านล่างทำให้ต้นมีลักษณะเป็นพุ่ม ใบเป็นรูปไข่ปลายแหลม ยาวประมาณ 6.5 เซนติเมตร (2.6 นิ้ว) และกว้างประมาณ 2.5 เซนติเมตร (1 นิ้ว) ดอกประกอบด้วยกลีบรูปไข่สีขาวห้ากลีบ

เช่นเดียวกับผลไม้ตระกูลส้มชนิดอื่น ๆ พย็อนกยุลมีเปลือกขรุขระที่มีน้ำมันหอมระเหย ผลสีเหลืองถึงเหลืองส้มที่มีส่วนฐานยาวและปลายเป็นกระเปาะโดยยาวได้ถึง 72 มิลลิเมตร (2.8 นิ้ว) และกว้าง 60 มิลลิเมตร (2.4 นิ้ว) น้ำหนักประมาณ 105 กรัม (3.7 ออนซ์)

แหล่งที่มา

WikiPedia: พย็องกยุล http://newsplus.chosun.com/site/data/html_dir/2010... http://news.joins.com/article/2865817 http://www.dbpia.co.kr/Journal/ArticleDetail/NODE0... http://jikimi.cha.go.kr/english/search_plaza_new/E... http://www.cha.go.kr/korea/heritage/search/Culresu... http://www.cha.go.kr/korea/heritage/search/Culresu... //doi.org/10.1007%2Fs13580-015-0061-x http://legacy.tropicos.org/Name/100354902 //tools.wmflabs.org/geohack/geohack.php?pagename=%... //www.worldcat.org/issn/1226-7708