พระนางโสมา (เขมร: សោមា) ตามภาษาอินเดีย หรือ หลิวเย่ ตามภาษาจีน หรือ นางนาค ตามภาษาเขมร หรือพระนามเต็มว่า พระนางโสมาสีวิกาเทวะนาคาเทวี (เขมร: ព្រះនាងសូមាសិវិកាទេវៈនាគាទេវី) เป็นพระมหากษัตริยานีแห่งอาณาจักรฟูนาน ครองราชย์ประมาณศตวรรษที่ 1[1][2] นับเป็นปฐมกษัตริย์และกษัตริยานีพระองค์แรกของประเทศกัมพูชา พระนางอภิเษกสมรสกับพราหมณ์ชาวอินเดียคนหนึ่ง นามว่ากามพู สวยัมภูวะ หรือ เกาฑิณยะ ซึ่งต่อมาก็ได้ขึ้นครองราชย์ต่อจากพระนางโสมา เป็นพระเจ้าเกาฑิณยะวรมันเทวะ หรือที่รู้จักกันในชื่อ พระทองตามตำนานในพระราชพงศาวดารกัมพูชาในเอกสารมหาบุรุษเขมร และพระราชพงศาวดารกรุงกัมพูชา (ฉบับรบากษัตริย์) พระนางทรงสืบเชื้อสายมาจากเผ่านาค ราชวงศ์วรมันที่ได้อภิเษกสมรสกับกามพู สวยัมภูวะ (เกาฑิณยะ) ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในตำนานพระทอง-นางนาคการอภิเษกสมรสระหว่างพระทองกับนางนาคทำให้เกิดราชวงศ์วรมันขึ้น ซึ่งเป็นราชวงศ์ที่ปกครองกัมพูชาตั้งแต่สมัยอาณาจักรฟูนาน[3]เหตุการณ์ในตำนานพระทอง-นางนาคของพระนางโสมายังมีความใกล้เคียงกับตำนานของ อามาเตราซุ ซึ่งเป็นตำนานเทพเจ้าและปฐมจักรพรรดิญี่ปุ่นตามคติชินโต ของญี่ปุ่น