พระยากัลยาณไมตรี (ฟรานซิส บี. แซร์) (อังกฤษ: Francis Bowes Sayre; 30 เมษายน พ.ศ. 2428 - 29 มีนาคม พ.ศ. 2515) เป็นอาจารย์คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด และเป็นบุตรเขยของวูดโรว์ วิลสัน อดีตประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาฟรานซิสเป็นนิติศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ต่อมา เดินทางมายังประเทศสยาม (ต่อมาคือประเทศไทย) ในฐานะเอกอัครราชทูตสหรัฐประจำสยาม เมื่อ พ.ศ. 2468 แล้วกลับสหรัฐอเมริกาใน พ.ศ. 2475 ที่บ้านเกิดเมืองนอน ได้รับแต่งตั้งจาก แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ ประธานาธิบดี ให้เป็นผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ ต่อมาจึงได้เป็นข้าหลวงใหญ่สหรัฐอเมริกาประจำประเทศฟิลิปปินส์ใน พ.ศ. 2482 แล้วดำรงตำแหน่งผู้แทนของสหรัฐประจำสหประชาชาติ และเป็นประธานคณะมนตรีภาวะทรัสตีแห่งสหประชาชาติ พร้อม ๆ กันในปี พ.ศ. 2490 [1]ขณะดำรงตำแหน่งในประเทศไทย ได้ช่วยงานด้านการต่างประเทศของไทย โดยเป็นที่ปรึกษาด้านการต่างประเทศตั้งแต่ พ.ศ. 2466 ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว มาจนถึงรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยเฉพาะในด้านสนธิสัญญา[2]และร่วมร่างเค้าโครงรัฐธรรมนูญฉบับของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ด้วย ในชื่อ "Outline of Preliminary Draft" ในปี พ.ศ. 2469 แต่ทว่าเกิดการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 ขึ้นเสียก่อน จึงไม่ได้ออกใช้[3] เป็นผู้แทนรัฐบาลสยามเจรจาสนธิสัญญาไทย-สหรัฐอเมริกา พ.ศ. 2468 จึงได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระยากัลยาณไมตรี มีตำแหน่งราชการในกระทรวงการต่างประเทศ ถือศักดินา 1,000[4] นับเป็นคนที่สองต่อจากพระยากัลยาณไมตรี (เจนส์ ไอเวอร์สัน เวสเตนการ์ด)ด้านครอบครัว ฟรานซิสสมรสกับเจสซี วิลสัน บุตรสาวของวูดโรว์ วิลสัน พิธีมงคลสมรสมีขึ้นที่ทำเนียบขาวเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2456 ทั้งคู่มีบุตรชื่อ ฟรานซิส บี. แซร์ จูเนียร์, เอเลนอร์ แซร์ และ วูดโรว์ วิลสัน แซร์ ตามลำดับ[1]