พระยาศศิวงษ์ประวัติ (เมฆ จันทรสาขา) เป็นเชื้อสายเจ้านายจากราชวงศ์เวียงจันทน์อันเก่าแก่ เกิดเมื่อวันอาทิตย์ เดือน ๑๒ ปีมะเส็ง จ.ศ. ๑๒๐๗ หรือ พ.ศ. ๒๓๘๘ ตรงกับสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๓) เริ่มเข้ารับราชการเป็นกรมการเมืองมุกดาหารได้รับการสถาปนาเป็นที่ ท้าวสุวรรณสาร จนถึงปี พ.ศ. ๒๔๒๒ ได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ดำรงพระยศเป็นที่ เจ้าราชบุตร ตำแหน่งคณะอาญาสี่เมืองมุกดาหาร ได้เป็นผู้คุมกำลังเมืองมุกดาหารไปราชการรักษาด่านทางป้องกันทัพญวนซึ่งพ่ายแพ้แก่ฝรั่งเศสและหลบหนีเข้ามาซ่อนตัวอยู่ในเขตเมืองวัง เมืองเซโปน (เมืองตะโปน) ชายแดนเมืองมุกดาหารติดต่อกับชายแดนเวียดนาม เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๒๕ เคยเป็นนายกองคุมกำลังเมืองมุกดาหารไปปราบฮ่อที่ทุ่งเชียงคำ (ทุ่งไหหิน) จนได้รับพระราชทานเหรียญปราบฮ่อ เคยคุมกำลังเมืองมุกดาหาร ไปต่อสู้กับกำลังฝ่ายฝรั่งเศสที่ยกมายึดเอาดินแดนทางฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง (ดินแดนลาวปัจจุบัน) เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๓๖ ในปี พ.ศ. ๒๔๓๐ ได้รับโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าราชบุตร (เมฆ) ว่าที่เจ้าเมืองมุกดาหาร รักษาการในตำแหน่งเจ้าเมืองมุกดาหาร ในปี พ.ศ. ๒๔๓๔ เจ้าราชบุตร (เมฆ) ได้เดินทางมายังกรุงเทพมหานครเพื่อรับพระราชทานสัญญาบัตรตำแหน่งเจ้าเมืองมุกดาหาร พร้อมทั้งได้นำส่วยและเครื่องราชบรรณาการมีต้นไม้เงิน ต้นไม้ทอง ไปทูลเกล้าฯ ถวายด้วย ณ กรุงเทพมหานครในฐานะเมืองประเทศราชชายพระราชอาณาเขต นับเป็นการทูลเกล้าฯ ถวายเครื่องราชบรรณาการเป็นครั้งสุดท้ายเจ้านายลาวเมืองมุกดาหาร หลังจากนั้นได้มีการยกเลิกประเพณีดังกล่าว ในครั้งนั้นทรงได้รับโปรดเกล้าฯ ให้เป็นที่ พระจันทรเทพสุริยวงษาเจ้าเมืองมุกดาหาร ในปี พ.ศ. ๒๔๔๑ ดำรงตำแหน่งเจ้าเมืองมุกดาหารเมื่ออายุ ๔๖ ปี เมื่อมีการยกเลิกตำแหน่งเจ้าเมืองเปลี่ยนเป็นตำแหน่งผู้ว่าราชการเมืองจึงได้รับโปรดเกล้าฯ ให้เป็นจางวางที่ปรึกษาราชการเมืองมุกดาหาร รับพระราชทานเบี้ยหวัดเงินปี ปีละ ๕๐๐ บาท ในปี พ.ศ. ๒๔๕๐ จึงได้รับพระราชทานโปรดเกล้าฯ เลื่อนให้เป็นที่ อำมาตย์เอก พระยาศศิวงษ์ประวัติ ถือศักดินา ๓,๐๐๐ ไร่ ในตำแหน่งกรมการพิเศษจังหวัดนครพนม ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๕๗ จึงได้รับพระราชทานนามสกุลว่า จันทรสาขา[2]