พระยาศศิวงษ์ประวัติ (เมฆ) เป็นพระโอรสในเจ้าอุปฮาด (แถง หรือ แท่ง) เจ้าอุปฮาด (แถง หรือ แท่ง) เป็นพระโอรสในพระจันทรสุริยวงษ์ (พรหม) เจ้าเมืองมุกดาหารองค์ที่ ๓ พระจันทรสุริยวงษ์ (พรหม) เป็นบุตรเจ้าพระยาจันทรสุริยวงษาดำรงมหาราชการ (กิ่ง) เจ้าเมืองมุกดาหารองค์ที่ ๒ เจ้าพระยาจันทรสุริยวงษา (กิ่ง) เป็นพระราชโอรสในเจ้าพระยาจันทรศรีโสราชอุปราชามันธาตุราช (เจ้าจันทกินรี หรือเจ้ากินนรี) เจ้าเมืองมุกดาหารพระองค์แรกผู้ก่อตั้งเมืองมุกดาหารหรือเมืองบังมุก เจ้าพระยาจันทรศรีโสราชอุปราชามันธาตุราช (เจ้าจันทกินรี) เป็นพระราชโอรสในเจ้าจันทสุริยวงษ์ (จารย์จันทสุริยวงษ์) เจ้าเมืองหลวงโพนสิมในฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง ปัจจุบันอยู่ในแขวงสุวรรณเขต (สะหวันนะเขต) ของประเทศลาว เจ้าจันทสุริยวงษ์ (จารย์จันทสุริยวงษ์) มีพี่น้องคือเจ้าแก้วมงคลหรือเจ้าแก้วบูฮม (จารย์แก้ว) เจ้าเมืองท่งศรีภูมิองค์แรกผู้ก่อตั้งเมืองท่งศรีภูมิ และเป้นต้นราชวงศ์เจ้าจารย์แก้วแห่งภาคอีสาน ทั้ง ๒ พระองค์ทรงเป็นพระโอรสในเจ้าศรีวิชัยหรือเจ้าศรีวรมงคล เป็นพระราชนัดดาในพระเจ้าศรีวรวงษาธิราช (เจ้ามหาอุปราชศรีวรวังโส) พระมหากษัตริย์แห่งนครเวียงจันทน์ (พ.ศ. ๒๑๑๘-๒๑๒๓) และเป็นพระราชปนัดดาในพระเจ้าโพธิสารราชแห่งนครหลวงพระบาง[1] อนึ่งพระเจ้าศรีวรวงษาธิราช (เจ้ามหาอุปราชศรีวรวังโส) ผู้เป็นปฐมราชตระกูลของพระยาศศิวงษ์ประวัติ (เมฆ) นี้ ทรงเป็นพระราชอนุชาในสมเด็จพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ ๑ พระมหากษัตริย์แห่งนครเวียงจันทน์ ซึ่งได้รับการยกย่องให้เป็นมหาราชพระองค์ที่ ๒ ของราชอาณาจักรล้านช้างและประเทศลาว

นับได้ว่าบรรพบุรุษของพระยาศศิวงษ์ประวัติ (เมฆ) ได้ปกครองหัวเมืองลาวฝั่งซ้ายและฝั่งขวาแม่น้ำโขงหลายหัวเมือง อาทิ เป็นเจ้าเมืองมุกดาหารสายตรงมากถึง ๓ องค์ จาก ๗ องค์ อีกทั้งยังเคยปกครองนครเวียงจันทน์ นครหลวงพระบาง เมืองหลวงโพนสิม (เมืองโพนสิม) เมืองเซโปน (เมืองตะโปน) เมืองพิน เมืองนอง (เมืองละนอง) เมืองพาลุกากรภูมิ เมืองคันธบุรี (เมืองไกสอน พมวิหาน) เมืองดอนตาล (อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร) เป็นต้น