พระหลักเมือง เป็นเทพยดาที่คอยปกป้องรักษาเมือง[1] ตามความเชื่อที่มีมาแต่โบราณ ซึ่งเชื่อกันว่าการตั้งเมืองจำเป็นต้องมีหลักเพื่อความเสถียรภาพและความมั่นคงของบ้านเมือง โดยปกติพระหลักเมืองจะประดิษฐานอยู่ที่ศาลหลักเมือง ครั้งสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชทรงสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์เป็นราชธานีนั้น โปรดให้มีพระราชพิธีฝังเสาพระหลักเมือง ตามความเชื่อของโบราณราชประเพณี มีตำนานเก่าแก่เกี่ยวกับศาลหลักเมืองนี้ว่า มีผู้เสียสละชีวิตไว้จำนวนสี่คนที่ก้นหลุมของเสาหลักเมือง คือ นายอิน นายจัน นายมั่น และนายคง ทั้งสี่คนนี้ยอมที่จะเป็นวิญญาณเพื่อคอยรักษาเมือง[2]