พระองค์เจ้าอรรคนารี (หรือ อัครนารี) พระนามเดิม หม่อมเจ้าปุก อิศรศักดิ์ ประสูติช่วง พ.ศ. 2391[1] หรือ พ.ศ. 2393[2] เป็นพระธิดาพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอิศราพงศ์ ซึ่งเป็นเจ้านายวังหน้าของกรุงสยาม เมื่อจำเริญพระชันษาขึ้นหม่อมเจ้าปุกจึงเสด็จออกไปอยู่กรุงกัมพูชา เพื่อเข้ารับราชการเป็นบาทบริจาริกาในพระบาทสมเด็จพระนโรดม บรมรามเทวาวตาร ราว พ.ศ. 2414[2] ต่อมาพระบาทสมเด็จพระนโรดมโปรดเกล้าฯ สถาปนาหม่อมเจ้าปุก ขึ้นเป็นพระองค์เจ้าอรรคนารี ในตำแหน่งพระเทพี[1]เมื่อคราวสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพเสด็จเยือนกัมพูชาราว พ.ศ. 2467 พระองค์เจ้าอรรคนารีกราบทูลขอเข้าเฝ้าด้วย แต่ด้วยพระองค์พำนักอยู่กรุงกัมพูชามานาน จึงมีกิริยาที่ต่างออกไปจากคนไทยในกรุงเทพมหานคร สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงกล่าวถึงไว้ ความว่า "...ยังมีหม่อมเจ้าหญิงปุก ในเจ้าฟ้าอิศราพงศ์ ซึ่งออกมาอยู่กรุงกัมพูชา ได้เปนหม่อมสมเด็จพระนโรดม ยกขึ้นเปนพระองค์เจ้าอรรคนารี เดี๋ยวนี้อายุได้ ๗๖ ปี ยังอยู่ในวัง ทูลขอมาพบพวกเราอิกองค์หนึ่ง แต่กิริยาอาการดูเปนพันทาง จะเปนเขมรก็ไม่ใช่จะเปนไทยก็ไม่เชิง ไม่ชวนสมาคมเหมือนเจ้านายพวกกรุงกัมพูชา จึงเปนแต่ทักทายพอมิให้เสียอัชฌาสัย..."[3]พระองค์เจ้าอรรคนารีสิ้นพระชนม์[ก]ในกัมพูชา ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวของสยาม[4]