ตามตำนานของจังหวัดนครศรีธรรมราชได้กล่าวเล่าขานกันว่า พระเจ้าศรีธรรมาโศกราช ทรงพระนามเดิมว่า "อโศก" เป็นชาวอินเดียที่มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา[2] เมื่อได้มาสร้างบ้านเมืองใหม่ขึ้น ทรงสถาปนาอาณาจักรนครศรีธรรมราชขึ้น เฉลิมพระนามว่า พระเจ้าศรีธรรมาโศกราช แปลว่า พระเจ้าอโศกผู้ทรงธรรม พระองค์ได้นำเอาพระพุทธศาสนา นิกายเถรวาท ลัทธิลังกาวงศ์เข้ามา นอกจากนั้นยังได้นำเอาลัทธิความเชื่อทางศาสนาพราหมณ์เข้ามาด้วย แต่เนื่องจากวิธีการปฏิบัติทางโลกมากกว่าทางธรรมจึงทำใหพิธีการของพราหมณ์ซึ่งเป็นทางโลกส่วนมาก อธิเช่น นิติประเพณี ราชเพณี ฯลฯ เข้ามาเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตของคนในดินแดนนี้มาก จึงทำให้ภาษาสันสกฤตซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ในศาสนาพราหมณ์เป็นที่แพร่หลายในดินแดนนี้ด้วย[3] พระเจ้าศรีธรรมาโศกราชได้สร้างเมืองนครศรีธรรมราชขึ้นราว ๆ พ.ศ. 1098 ในชั้นแรกคนทั่วไปไม่ได้เรียกว่า " นครศรีธรรมราช " อย่างเช่นในคัมภีร์บาลีเรียกว่า "พลิง" แต่ในชื่อเดียวกันนี้ ในศิลาจารึกเมืองไชยาจะเรียก " ตามพรลิงก์ " มาตั้งแต่อดีตและเรียกขานจนมาถึงทุกวันนี้