พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ (อังกฤษ: James II of Scotland) ทรงเป็นกษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ระหว่างค.ศ. 1437 ถึง 1460 เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองในพระเจ้าเจมส์ที่ 1กับพระนางโจน บูฟอร์ เนื่องจากอเล็กซานเดอร์ ดยุกแห่งรอธซี ผู้เป็นพี่ชายได้สิ้นพระชนม์ในปีค.ศ. 1430 ทำให้พระองค์ได้ขึ้นเป็นรัชทายาทสกอตแลนด์ที่ตำแหน่งดยุกแห่งรอธซีต่อจากผู้พี่ และเมื่อพระเจ้าเจมส์ที่ 1 พระราชบิดาถูกลอบปลงพระชนม์ในปี 1430 พระองค์ก็ได้ขึ้นครองราชต่อเป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ขณะมีอายุเพียง 6 ชันษา พระองค์ค่อนข้างประสบความสำเร็จในการครองราชย์ พระอัธยาศัยที่เป็นมิตรทำให้ประชาชนนิยมชมชอบพระองค์ทั้งในยามสงบสุขและยามสงครามระหว่างสงครามอิสรภาพจากอังกฤษในปี 1460 ปราสาทร็อกซ์เบิร์ก (Roxburgh) ถูกกองทัพอังกฤษล้อมไว้ ในขณะที่ปราสาทระดมยิงปืนใหญ่ "เดอะไลออน" ซึ่งนำเข้ามาจากเมืองแฟลนเดอส์ เพื่อต่อต้านฝ่ายอังกฤษ ปืนใหญ่กระบอกหนึ่งได้เกิดระเบิดขึ้น แรงระเบิดทำให้พระองค์ซึ่งยืนทอดพระเนตรอยู่ใกล้ๆกระเด็นตกลงไปจากกำแพงปราสาทและเสด็จสวรรคต[1] ไม่กี่วันต่อมาปราสาทแห่งนี้ก็แตก พระนางบูฟอร์ มเหสีหม้ายของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ประกาศยอมจำนน พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชสมบัติต่อเป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 3[2]