พันธุศาสตร์ของเม็นเดิล หรือ พันธุศาสตร์เมนเดเลียน (อังกฤษ: Mendelian inheritance, Mendelian genetics, Mendelism) เป็นชุดของทฤษฎีว่าด้วยการถ่ายทอดลักษณะทางพันธุกรรมจากรุ่นหนึ่งไปสู่รุ่นหนึ่งซึ่งเป็นพื้นฐานของวิชาพันธุศาสตร์ในปัจจุบัน มีที่มาจากการศึกษาของเกรกอร์ เม็นเดิล ซึ่งตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1865 และ 1866 ซึ่งได้รับการค้นพบอีกครั้งใน ค.ศ. 1900 และเป็นที่ถกเถียงอย่างมากในช่วงแรก ต่อมาเมื่อถูกผนวกเข้ากับทฤษฎีทายกรรมโครโมโซม (chromosome theory of inheritance) ของทอมัส ฮันต์ มอร์กัน ใน ค.ศ. 1915 ก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของแก่นของวิชาพันธุศาสตร์คลาสสิก