พิพิธภัณฑ์เปอรานากัน
พิพิธภัณฑ์เปอรานากัน

พิพิธภัณฑ์เปอรานากัน

พิพิธภัณฑ์เปอรานากัน (อังกฤษ: Peranakan Museum) เป็นพิพิธภัณฑ์ในสิงคโปร์ที่จัดแสดงวัฒนธรรมเปอรานากันโดยเฉพาะ เดิมเคยเป็นพิพิธภัณฑ์อารยธรรมเอเชียสาขาแรก เป็นพิพิธภัณฑ์แห่งแรกของโลกที่จัดแสดงวัฒนธรรมเปอรานากันในสิงคโปร์และนิคมช่องแคบอื่นๆในมะละกาและปีนังในอดีต และชุมชนเปอรานากันอื่นๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[1] ตั้งอยู่ในอาคาร Old Tao Nan School ที่ถนนอาร์เมเนียน ใช้เป็นส่วนจัดแสดงเพิ่มเติมจากศิลปวัตถุในพิพิธภัณฑ์อารยธรรมเอเชียเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2549 พิพิธภัณฑ์อารยธรรมเอเชีย หรือที่ต่อมารู้จักกันว่า ACM 1[1] ได้ปิดสาขาที่ถนนอาร์เมเนียนเพื่อปรับปรุงครั้งใหญ่ ซึ่งขณะที่ปิดนั้น ฝ่ายจัดการพิพิธภัณฑ์ได้เลือกวัฒนธรรมเปอรานากันมาเป็นหัวข้อใหม่ในการจัดแสดงในอาคาร Tao Nan School โดยหัวข้อที่ได้รับการพิจารณาด้วยคือ พิพิธภัณฑ์เด็ก และพิพิธภัณฑ์เครื่องเคลือบดินเผาจีน ทำให้พิพิธภัณฑ์เป็นสถานที่จัดแสดงศิลปวัตถุและเครื่องใช้ของชาวเปอรานากันที่มีเอกลักษณ์และครอบคลุมมากที่สุดในโลก แต่ละปีมีผู้เข้าชมราว 112,000 คน หลังจากปรับปรุง ทำให้มีพื้นที่จัดแสดงมากขึ้นร้อยละ 25 สำหรับจัดแสดงแง่มุมต่างๆ ของบ้านและวิถีชีวิตแบบเปอรานากัน และยังมีแผนการสร้างร้านอาหารและร้านค้าแบบเปอรานากันที่ห้องแถวสี่คูหาติดกับอาคารพิพิธภัณฑ์[2]พิพิธภัณฑ์เปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2551 ประกอบด้วยห้องจัดแสดงถาวร 10 ห้องที่จัดแสดงวิถีชีวิตของชาวแปอรานากัน จุดสำคัญของพิพิธภัณฑ์คือ เตียงงานแต่งงานแบบเปอรานากัน ที่เคยเป็นของ Mrs. Quah Hong Chiam จากปีนัง ซึ่งเธอได้ให้กำเนิดบุตรเจ็ดคนแรกจาก 11 คนบนเตียงหลังนี้[3] ส่วนห้องจัดแสดงอื่นๆมีดังต่อไปนี้

ใกล้เคียง

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร พิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณ พิพิธภัณฑ์ในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นวัดคุ้งตะเภา พิพิธภัณฑ์การบินเพิร์ลฮาร์เบอร์ พิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว พิพิธภัณฑ์การแพทย์ศิริราช พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สมเด็จพระนารายณ์ พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ลุยเซียนา พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำมอนเทอเรย์เบย์