ฟร็องซัว ปาลูว์ เป็นชาวเมืองตูร์ (ปัจจุบันอยู่ในจังหวัดแอ็งเดรลัวร์) บิดาเป็นนักกฎหมายชื่อเอเตียน ปาลูว์ ต่อมาได้รับศีลบวชเป็นบาทหลวง ในขณะนั้นบาทหลวงอาแล็กซ็องดร์ เดอ รอด มิชชันนารีคณะเยสุอิตซึ่งทำการประกาศข่าวดีในภูมิภาคตะวันออกไกลในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 เห็นว่าควรคนพื้นเมืองบวชเป็นบาทหลวง คริสตจักรท้องถิ่นจะได้เติบโตก้าวหน้ายิ่งขึ้น จึงเดินทางไปกรุงโรม เพื่อขอให้สมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 10 ทรงแต่งตั้งมุขนายกผู้แทนพระสันตะปาปาไปปกครองสำนักมิสซังในภูมิภาคนั้น แต่พระสันตะปาปาไม่ทรงตอบรับ ท่านจึงเดินทางไปปารีสเพื่อหาอาสาสมัครไปทำงานแพร่ธรรมต่อ บาทหลวงฟร็องซัว ปาลูว์ และบาทหลวงปีแยร์ ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต อาสาทำงานนั้น ทั้งสองเดินทางไปกรุงโรม ปาลูว์ได้รับการอภิเษกเป็นมุขนายกในวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1658 ทรงมอบหมายให้ไปปกครองมิสซังตังเกี๋ย จึงถือว่าเหตุการณืนี้เป็นจุดเริ่มต้นของคณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส[2] ต่อมาอีญาซ กอตอล็องดี ได้เข้าร่วมพันธกิจด้วย และได้รับอภิเษกเป็นมุขนายกเช่นกัน ทั้งสามได้รับสิทธิว่าภายในกำหนดระยะเวลา 7 ปีนั้นสามารถบวชกุลบุตรพื้นเมืองที่รู้ภาษาละตินเป็นบาทหลวงได้ ทั้งสามยังได้ตั้งเซมินารีขึ้นที่กรุงปารีสเพื่ออบรมกุลบุตรชาวฝรั่งเศสไปร่วมพันธกิจนี้

มุขนายกทั้งสามพร้อมกับมิชชันนารีในคณะของตนทยอยอกเดินทางจากฝรั่งเศส คณะของมุขนายกล็องแบร์ออกเดินทางเป็นกลุ่มแรก ส่วนมุขนายกปาลูว์กับคณะรวม 7 คนขึ้นเรือที่มาร์แซย์ในวันที่ 3 มกราคม ค.ศ. 1662[3]:232 ไปสมทบกับคณะของมุขนายกล็องแบร์ที่กรุงศรีอยุธยาในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ต่อมามุขนายกทั้งสองท่านร่วมกันก่อตั้งเซมินารีนักบุญยอแซฟขึ้นราว ค.ศ. 1665-1666[4]

การทำพันธกิจของท่านต้องประสบปัญหาอย่างมากเนื่องจากทางการโปรตุเกสถือความตกลงปาดรูอาดูที่สันตะสำนักอนุญาตให้พระมหากษัตริย์โปรตุเกสเป็นผู้ปกครองคริสตจักรท้องถิ่นในภูมิภาคตะวันออกไกลแต่ผู้เดียว จึงมองว่ามุขนายกปาลูว์ไม่มีอำนาจบริหารคริสตจักร ในปี ค.ศ. 1667 มุขนายกปาลูว์จึงต้องกลับไปยุโรปเพื่อขอให้สันตะสำนักแก้ไขข้อขัดแย้งนี้ ถึงปี ค.ศ. 1673 จึงกลับมากรุงศรีอยุธยาและได้ร่วมอภิเษกบาทหลวงหลุยส์ ลาโน เป็นมุขนายกประมุขมิสซังสยามในวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 1674 ท่านยังเดินทาง จนได้รับแต่งตั้งเป็นประมุขมิสซังฝูเจี้ยนเมื่อวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1680

มรณกรรม

มุขนายกปาลู์ถึงแก่มรณภาพที่มู่หยาง ประเทศจีน เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม ค.ศ. 1684 สิริอายุได้ 58 ปี 59 วัน ปี ศพท่านถูกฝังที่นั่น ต่อมาจึงย้ายไปฮ่องกง[5]