ขนาดมาตรฐานของภาพในสมัยเอโดะมีด้วยกันหลายขนาด เช่นในตัวอย่างข้างล่าง:

• Chūban (中判, ขนาดกลาง) (26 x 19 เซนติเมตร)
• Chūtanzaku (中短冊) (38 x 13 เซนติเมตร) - หรือเรียกง่าย ๆ ว่า tanzaku; ครึ่งหนึ่งของขนาด ōban ตามความยาว
• Hashira-e (柱絵) (68-73 x 12-16 เซนติเมตร) - แถบแคบยาวแนวตั้งที่มักจะเรียกว่า "ภาพพิมพ์ติดเสา"
• Hosoban (細判) (33 x 15 เซนติเมตร) - ภาพขนาด hosoban หลายภาพตัดมาจาก ō-ōban (大大判, ขนาดใหญ่มาก); hosoban เป็นขนาดที่เล็กที่สุดในภาพพิมพ์ที่เป็นแผ่น
• Kakemono-e (掛物絵) (76.5 x 23 เซนติเมตร) - ขนาดใหญ่แนวตั้งที่ประกอบด้วยขนาด Ōban สองชิ้นวางซ้อนกัน นอกจากนั้น คะเคะโมะโนะ ก็ยังหมายถึง จิตรกรรมม้วน ด้วย
• Ōban (大判, large size) (39 x 26.5 เซนติเมตร) - เป็นขนาดที่ใช้กันโดยทั่วไป
• Ō-hosoban (大細判) (38 x 17 เซนติเมตร) - หรือเรียกว่า Ō-tanzaku
• Shikishiban (21 x 18 เซนติเมตร) มักจะใช้สำหรับซุริโมะโนะ

ภาษาญี่ปุ่นสำหรับภาพแนวตั้ง (portrait) คือคำว่า "portrait" คือคำว่า "tate-e" (立て絵) และภาพแนวนอน (portrait) คือคำว่า "landscape" คือคำว่า "yoko-e" (横絵)