รายละเอียดการตกแต่งที่ปลายแขนของเสื้อ

ภาพเขียนนี้[5]โดยทั่วไปแล้วอยู่ในสภาพที่ดี แม้ว่าสีเดิมจะหายไปบ้างและได้รับความเสียหายบ้างแต่ก็ไม่มากนัก และก็ได้รับการซ่อมแซมแล้ว เมื่อใช้เครื่อง reflectogram อินฟรา-เรดตรวจสอบก็พบว่ารายละเอียดของภาพหลายแห่งได้รับการแก้ไขที่รวมทั้งใบหน้าของตัวแบบทั้งสองคน กระจก และสิ่งอื่น ๆ

อาร์นอลฟีนีและภรรยายืนอยู่ในห้องชั้นบนในฤดูร้อนที่ทราบได้จากต้นเชอร์รีที่ออกผลอยู่นอกหน้าต่าง ห้องที่เห็นไม่ใช่ห้องนอนเช่นที่มักจะเข้าใจกันแต่เป็นห้องรับรอง เพราะในฝรั่งเศสและเบอร์กันดีนิยมการมีเตียงตั้งอยู่ในห้องรับรอง ที่ตามปกติแล้วก็ใช้เป็นที่นั่งนอกจากในกรณีที่เป็นแม่ลูกอ่อนที่รับแขก หน้าต่างทางด้านซ้ายของภาพมีบานไม้หกบาน แต่ตอนบนเท่านั้นที่เป็นกระจกแบบตาวัวที่ประดับด้วยกระจกสีสีน้ำเงิน แดง และเขียว

ภาพนี้เป็นภาพที่แสดงถึงความมั่งคั่งของผู้เป็นแบบ ที่จะเห็นได้จากแต่งตัวอย่างหรูหราที่เป็นเสื้อผ้าสำหรับหน้าหนาวที่มีเสื้อคลุมทับแม้ว่าภายนอกจะเป็นหน้าร้อน ชายเสื้อโค้ทสั้นของสามีและเสื้อของภรรยาตกแต่งด้วยขนสัตว์ ซึ่งอาจจะเป็นขนสัตว์ที่มีราคาเช่นขนเซเบิล (sable) สำหรับชาย และเออร์มินสำหรับสตรี แต่อาร์นอลฟีนีใส่หมวกย้อมสีดำซึ่งเป็นหมวกที่ใช้สวมกันในหน้าร้อนในขณะนั้น เสื้อโค้ทสั้นอาจจะเป็นสีม่วงกว่าที่เห็นในปัจจุบันเพราะสีที่จางไป เนื้อผ้าที่ใช้ทำอาจจะเป็นกำมะหยี่ไหมซึ่งเป็นของที่มีราคาสูงอีกเช่นกัน เสื้อชั้นในเสื้อโค้ทเป็นเสื้อที่มีลายทอที่อาจจะเป็นดามาสค์ไหม เสื้อของภรรยามีกรุยจีบตกแต่งแขนเสื้ออย่างละเอียดเป็นชายยาวที่เรียกว่า dagging เช่นที่เห็นในภาพ เสื้อชั้นในก็มีชายที่แต่งด้วยขนสัตว์

ชาร์ลพระเศียรล้านไปเยี่ยมจิตรกร
ดาวีด โอแบร์ (David Aubert) โดยไม่ได้บอกล่วงหน้า จุลจิตรกรรมที่แฝงความหมายหลายอย่างที่อาจจะเป็นนัยยะถึงอเล็กซานเดอร์มหาราช ผู้ไปเยี่ยมศิลปินโดยไม่ได้นัดหมายล่วงหน้า ผนังในฉากหลังดูเหมือนจะเป็นนัยยะถึง "ภาพเหมือนอาร์นอลฟีนี" ที่เขียนสี่สิบปีก่อนหน้านั้น ที่มีองค์ประกอบต่างเช่นที่ปรากฏในภาพเหมือน โดยเฉพาะคำจารึกบนผนัง เขียนก่อน ค.ศ. 1472

แม้ว่าเครื่องแต่งกายของทั้งสองคนเป็นเครื่องแต่งกายที่มีราคาสูงมาก แต่การใช้เครื่องประดับร่างกายนอกไปจากเสื้อก็เป็นไปอย่างจำกัดโดยเฉพาะในกรณีของฝ่ายชาย ภรรยาก็ใส่แต่เพียงสร้อยและแหวนทองเรียบ ๆ ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะเป็นการแต่งตัวให้เหมาะสมกับฐานะที่เป็นพ่อค้า เพราะภาพเหมือนของผู้มีตระกูลหรือเจ้านายในสมัยนั้นมักจะมีเครื่องตกแต่งที่เป็นทองและเสื้อผ้าที่มีค่ามากกว่าที่เห็นในภาพนี้

สิ่งอื่นในห้องที่แสดงฐานะก็ได้แก่โคมทองเหลืองขนาดใหญ่ที่ตกแต่งอย่างหรูหราตามมาตรฐานร่วมสมัยและเป็นของมีค่า ที่อาจจะมีกลไกสำหรับดึงขึ้นลงที่ใช้ในการจุดหรือดับเทียน ที่ฟัน ไอก์ไม่ได้เขียนรายละเอียดเพราะไม่มีเนื้อที่ในภาพ กระจกโค้งนูนกลมในฉากหลังมีกรอบที่ทำด้วยไม้ที่มีภาพเขียนในชุดทุกขกิริยาของพระเยซูในช่องกลมเล็ก ๆ ล้อมรอบกรอบ กระจกนูนในภาพมีขนาดใหญ่กว่าที่สามารถทำได้ในขณะนั้น สิ่งที่ขาดไปอีกอย่างหนึ่งคือเตาผิง อีกอย่างที่แสดงฐานะอีกอย่างหนึ่งคือส้มที่อยู่บนขอบหน้าต่างและบนหีบทางซ้ายของภาพ ส้มเป็นผลไม้ที่หายากและมีราคาแพงในเบอร์กันดี และอาจจะเป็นสิ่งหนึ่งที่เป็นธุรกิจของอาร์นอลฟีนีก็เป็นได้

อีกสิ่งหนี่งที่แสดงความมั่งคั่งคือเครื่องตกแต่งเตียงที่มีเพดานเหนือเตียง ที่ติดตั้งด้วยราวเหล็กจากเพดาน และรายละเอียดของเก้าอี้ หัวเตียง และม้านั่งที่แกะสลักติดกับผนังในฉากหลัง บนพื้นข้างเตียงปูด้วยพรมออเรียนทัล ผู้เป็นเจ้าของพรมชนิดนี้มักจะใช้ปูโต๊ะซึ่งก็ยังทำกันอยู่ในเนเธอร์แลนด์

ภาพสะท้อนในกระจกในฉากหลังเป็นรูปชายสองคนด้านในของประตูห้องที่ทั้งสองคนยืนอยู่ ชายที่ยืนอยู่ด้านหน้าใส่เสื้อที่น้ำเงินที่อาจจะเป็นฟัน ไอก์แ ต่ไม่ได้ทำท่าเขียนภาพเหมือนกับภาพ "ลัสเมนินัส" (Las Meninas) ของเดียโก เบลัซเกซ สุนัขในภาพเป็นพันธุ์ที่เพิ่งเริ่มผสมที่ปัจจุบันเรียกว่าบรัสเซลส์ กริฟฟอน

ฟัน ไอก์ลงชื่อและวันที่บนผนังเหนือกระจกว่า "Johannes de eyck fuit hic. 1434" ("ยาน เดอ ไอก์อยู่ที่นี่ ค.ศ. 1434") คำจารึกดูเหมือนกับเขียนบนกำแพงด้วยตัวอักษรขนาดใหญ่ และเขียนอย่างลักษณะการเขียนสุภาษิตหรือวลีบนผนังเช่นที่ทำกันในยุคนั้น ลายเซ็นอื่นของฟัน ไอก์ ที่เขียนแบบลวงตาเหมือนจริง (trompe l'oeil) บนกรอบไม้ที่ทำให้เหมือนกับแกะสลักลงไปบนเนื้อไม้[3]