ระบบการเขียน ของ ภาษากฺ๋อง

ตัวเขียนภาษากฺ๋องอักษรไทยตามที่คณะกรรมการจัดทำระบบเขียนภาษาท้องถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์ด้วยอักษรไทย สำนักงานราชบัณฑิตยสภา ได้กำหนดไว้ มีดังนี้

พยัญชนะ
อักษรไทยเสียงตัวอย่างคำความหมาย
ก/k/กงตะกร้า
วุ๋กหนู
กฺ/ɡ/กฺองม้า
ค/kʰ/ค๋งนกยูง
ฆ/x/ฆ๋ะเข็ม
ง/ŋ/งอห้า
ดุ๋งทุงลำห้วย
จ/c/จี๋เก้ง
ช/cʰ/ช๋งกิ้งก่า
ซ/s/เซียล้าง
ญ/ɲ/ญาเบ็ดตกปลา
ด/d/เดือเสือ
ต/t/ต๋องข้อง
ท/tʰ/ท๋องตุ่น
น/n/นั๋งตั๊กแตน
บ/b/บ๋กครก
ป/p/ปาเท้งรองเท้า
พ/pʰ/พูหม้อ
ฟ/f/เฟ๋เกวียน
ม/m/มึ๋กวัว
ย/j/ยึ๋งบ้าน
ล/l/เล๋าะนิ้ว
ว/w/วั๋งหมี
อ/ʔ/ (เมื่อเป็นพยัญชนะต้น)อ๋ากวาง
ไม่มีรูป/ʔ/ (เมื่อเป็นพยัญชนะท้าย)เค๋าะนก
ฮ/h/ฮิ๋งทองคำ
  • พยัญชนะไม่เปลี่ยนรูปเมื่อผันวรรณยุกต์
สระ
อักษรไทยเสียงตัวอย่างคำความหมาย
–ะ/a/ (เมื่อมีพยัญชนะท้ายเป็น /ʔ/)ฆ๋ะเข็ม
–ั/a/ (เมื่อมีพยัญชนะท้ายเป็น /k/, /ŋ/)วั๋งหมี
–า/a/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)อ๋ากวาง
–ิ/i/ (เมื่อมีพยัญชนะท้าย)นิงแทรก
–ี/i/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)จี๋เก้ง
–ึ/ɨ/มึ๋กวัว
–ือํ/ʉ/คือํหมา
–ุ/u/ (เมื่อมีพยัญชนะท้าย)วุ๋กหนู
–ู/u/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)ลาบู้ผีเสื้อ
เ–ะ/e/ (เมื่อมีพยัญชนะท้าย)เดะมา
กาเว็งเที่ยว
เก๋กขวัญ
เ–/e/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)เจม้าม
เํ–/ø/เํยงเสื้อ
แ–ะ/ɛ/ (เมื่อมีพยัญชนะท้าย)แม๋ะแม่
แล็งแท๋ะหอยขม
อาแค่งอะไร
แ–/ɛ/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)แซสิบ
แํ–ะ/แํ–/œ/แํฮ๋ะรัก
เ–อะ/เ–ิ/ə/ (เมื่อมีพยัญชนะท้าย)เซิ่กสีดำ
เ–อ/ə/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)เกอเพื่อน
เํ–ิ/ʌ/ (เมื่อมีพยัญชนะท้ายเป็น /k/, /ŋ/)เํดิ๋กสะอึก
โ–ะ/o/ (เมื่อมีพยัญชนะท้ายเป็น /ʔ/)โว๋ะไก่
โ–ะ (ลดรูป)/o/ (เมื่อมีพยัญชนะท้ายเป็น /k/, /ŋ/)บ๋กครก
โ–/o/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)โอคน
โ–ะํ/ʊ/โพ๋ะํหมู
เ–าะ/ɔ/ (เมื่อมีพยัญชนะท้ายเป็น /ʔ/)เล๋าะนิ้ว
–อ/ɔ/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้ายหรือมีพยัญชนะท้ายเป็น /k/, /ŋ/)ม่อทา, เมา
กฺ่องแสบ
เ–ีย/i̯a/เคลี่ยอร่อย
เ–ือ/ɨ̯a/เคื๋องตัวต่อ
–ัว/u̯ɔ/ (เมื่อไม่มีพยัญชนะท้าย)ซัวกิน
–ว/u̯ɔ/ (เมื่อมีพยัญชนะท้าย)คูดวงหมวก
วรรณยุกต์
อักษรไทยเสียงตัวอย่างคำความหมาย
ไม่มีรูปหน่วยเสียงกลางระดับอองเทียน
–่หน่วยเสียงต่ำ-ตกบ่าตี
–้หน่วยเสียงสูง-ตกกฺ้องสูง
–๋หน่วยเสียงกลาง-ตก-ขึ้นเอิ๋กไม้
ยึ๋งบ้าน