ภาษาชูวัชเป็นภาษารูปคำติดต่อ มีปัจจัยจำนวนมากแต่ไม่มีอุปสรรค คำคำหนึ่งอาจมีปัจจัยจำนวนมากและใช้ปัจจัยเพื่อสร้างคำใหม่ได้ หรือใช้เพื่อแสดงหน้าที่ทางไวยากรณ์ของคำคำนั้น

นามและคุณศัพท์

คำนามภาษาชูวัชจะมีการลงท้ายเพื่อบอกบุคคลและความเป็นเจ้าของ มีปัจจัยของนามทั้งสิ้น 6 การก

กริยา

คำกริยาของภาษาชูวัชแสดงบุคคล กาล มาลาและจุดมุ่งหมาย

การเปลี่ยนเสียงสระ

เป็นหลักการที่พบได้ทั่วไปในรากศัพท์ของภาษาชูวัช ภาษาชูวัชแบ่งสระเป็นสองแบบคือสระหน้าและสระหลัง การเปลี่ยนเสียงสระอยู่บนหลักการว่าในคำคำหนึ่งจะไม่มีทั้งสระหลังและสระหน้าอยู่ด้วยกัน

คำประสมถือว่าเป็นคำเอกเทศคำหนึ่งที่ต้องคำนึงถึงการเปลี่ยนเสียงสระ แต่จะไม่ใช้การเปลี่ยนเสียงสระกับคำยืมจากภาษาอื่น และมีคำดั้งเดิมในภาษาชูวัชบางคำไม่เป็นไปตามกฎการเปลี่ยนเสียงสระ

การเรียงคำ

เป็นแบบประธาน-กรรม-กริยา

ตัวเลข

• 1 - pĕrre, per
• 2 - ikkĕ, ik
• 3 - vishshĕ, vish
• 4 - tăvattă, tavat
• 5 - pillĕk, pilek
• 6 - ulttă, ulta
• 7 - shichchĕ, shich
• 8 - sakkăr, sakar
• 9 - tăhhăr, tahar
• 10 - vunnă, vun
• 11 - vunpĕr
• 12 - vunikkĕ
• 13 - vunvishshĕ
• 14 - vuntăvattă
• 15 - vunpillĕk
• 16 - vunulttă
• 17 - vunshichchĕ
• 18 - vunsakkăr
• 19 - vuntăhhăr
• 20 - shirĕm, sirem
• 30 - vătăr, vatar
• 40 - hĕrĕh, hereh
• 50 - allă, alla
• 60 - utmăl, utmal
• 70 - shitmĕl, shitmel
• 80 - sakărvunnă, sakarvun
• 90 - tăhărvunnă, taharvun
• 100 - shĕr, ser
• 1000 - pin, pin