ประวัติของภาษาซีรีแอกแบ่งได้เป็นสามยุคกว้างๆคือ

• ภาษาซีรีแอกโบราณ เป็นภาษาของราชอาณาจักรออสโรเอเน
• ภาษาซีรีแอกยุคกลาง Syriac (ܟܬܒܢܝܐ Kṯāḇānāyâ: ภาษาซีรีแอกวรรณคดี) แบ่งได้อีกเป็น
  • ภาษาซีรีแอกยุคกลางตะวันตก เป็นภาษาทางศาสนาและวรรณคดีของชาวคริสต์นิกายซีรีแอกและมาโรไนต์
  • ภาษาซีรีแอกยุคกลางตะวันออกเป็นภาษาทางศาสนาและวรรณคดีของชาวคริสต์นิกายคัลเดียและอัสซีเรีย
• ภาษาซีรีแอกสมัยใหม่ เป็นภาษาแอราเมอิกตะวันออกสมัยใหม่ แบ่งได้เป็น
  • ภาษาซีรีแอกตะวันตกสมัยใหม่ ได้แก่ ภาษาตูโรโย และภาษามลาโซ
  • ภาษาซีรีแอกตะวันออกสมัยใหม่ เช่น ภาษาแอราเมอิกใหม่อัสซีเรีย ภาษาแอราเมอิกใหม่คัลเดีย เป็นต้น

จุดกำเนิด

ภาษาซีรีแอกเริ่มจากเป็นสำเนียงที่ไม่มีการเขียนของภาษาแอราเมอิกโบราณในเมโสโปเตเมียเหนือ หลักฐานอย่างแรกของสำเนียงนี้คืออิทธิพลต่อภาษาแอราเมอิกจักรวรรดิในพุทธศตวรรษที่ 10 หลังจากการรุกรานซีเรียและเมโสโปเตเมียของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช ภาษาซีรีแอกและภาษาแอราเมอิกสำเนียงอื่นๆกลายเป็นภาษาเขียนเพื่อต่อต้านการทำให้เป็นกรีก ใน พ.ศ. 411 ราชอาณาจักรออสโรเอเนที่พบในเอเดสซาใช้ภาษาซีรีแอกเป็นภาษาราชการ

ภาษาซีรีแอกวรรณคดี

ในพุทธศตวรรษที่ 8 โบสต์คริสต์ในเอเดสซาเริ่มใช้ภาษาซีรีแอกในทางศาสนา มีการแปลไบเบิลเป็นภาษาซีรีแอก (ܦܫܝܛܬܐ Pšîṭtâ) และมีการเขียนกวีนิพนธ์ด้วยภาษาซีรีแอกมากมาย ตัวอย่างเช่นṬûḇayhôn l'aylên daḏkên b-lebbhôn: d-hennôn neḥzôn l'allāhâ.(ลมหายใจบริสุทธิ์ในหัวใจ สำหรับพวกเขาที่จะได้เห็นพระเจ้า)

ใน พ.ศ. 1032 ชาวคริสต์ที่พูดภาษาซีรีแอกจำนวนมากอพยพจากจักรวรรดิโรมันไปยังเปอร์เซียเพื่อหลีกหนีการกลั่นแกล้งและความเป็นปฏิปักษ์ของชาวคริสต์ที่พูดภาษากรีก การเพิ่มขึ้นของนิกายในเปอร์เซียที่เรียกว่าเนสโตเรียโดยชาวตะวันตก ทำให้ภาษาซีรีแอกถูกแบ่งเป็นสองส่วนคือสำเนียงตะวันตกและตะวันออกโดยมีความแตกต่างกันทั้งด้านระบบเสียง ระบบการเขียนและคำศัพท์ด้วยบางส่วน

ภาษาซีรีแอกยุคกลางตะวันตกเป็นภาษาราชการของนิกายซีรีแอกออร์ทอดอกซ์ นิกายซีเรียนคาทอลิก นิกายมาโรไนต์ นิกายมาลันการาซีเรียนออร์ทอดอกซ์ นิกายมาร์ โทมา และนิกายซีโร-มาลันการาคาทอลิก

ภาษาซีรีแอกยุคกลางตะวันออกเป็นภาษาทางศาสนาของนิกายอัสซีเรียแห่งตะวันออก (รวมนิกายคัลเดียนซีเรียนด้วย) นิกายคัลเดียนคาทอลิก และนิกายซีโร-มาลาบาร์

ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 12 เป็นต้นมา ภาษาอาหรับเข้ามาเป็นภาษาสำหรับการติดต่อสื่อสารแทนภาษาซีรีแอก การรุกรานของมองโกลในพุทธศตวรรษที่ 18 ทำให้ผู้พูดภาษานี้ลดลงอย่างรวดเร็ว มีการฟื้นฟูภาษาซีรีแอกโดยออกหนังสือพิมพ์เป็นภาษาซีรีแอกวรรณคดี (ܟܬܒܢܝܐ Kthābānāyā) แปลหนังสือจากภาษาอาหรับและภาษาของชาวตะวันตกเป็นภาษาซีรีแอก ส่วนภาษาซีรีแอกในรัฐเกรละถูกแทนที่ด้วยภาษามลยาฬัม

ภาษาซีรีแอกสมัยใหม่

ภาษาซีรีแอกคลาสสิกผสมกับสำเนียงตะวันออกอื่นๆของภาษาแอราเมอิกที่ไม่มีการเขียนซึ่งใช้พูดตลอดภาคเหนือของเมโสโปเตเมีย ภาษาซีรีแอกสมัยใหม่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของภาษาซีรีแอกคลาสสิกและมีความหลากหลายจนทำให้การติดต่อระหว่างผู้พูดภาษาซีรีแอกสมัยใหม่ต่างสำเนียงกันเข้าใจกันได้ยาก

ภาษาหลักของภาษาซีรีแอกตะวันตกสมัยใหม่ได้แก่ภาษาตูโรโยซึ่งเป็นสำเนียงภูเขาของตูร์ อับดินในตุรกีตะวันออก ภาษาที่ใกล้เคียงแต่เป็นอีกภาษาหนึ่งต่างหากและคาดว่าเป็นภาษาตายไปแล้วคือภาษามลาโซ

ภาษาซีรีแอกตะวันออกสมัยใหม่มีลักษณะใกล้เคียงกับสำเนียงยิวของภาษาแอราเมอิกตะวันออก ภาษาในกลุ่มนี้แพร่กระจายจากบริเวณทะเลสาบอูร์เมียในโมซุล มีความหลากหลายมาก ภาษาแอราเมอิกใหม่อัสซีเรียและภาษาแอราเมอิกใหม่คัลเดียเป็นภาษาหลักของชาวคริสต์ เนื่องจากความขัดแย้งในบริเวณนี้ในช่วง 200 ปีที่ผ่านมา ทำให้ผู้พูดภาษานี้มีการแพร่กระจายไป ทางใต้ไปซีเรียและอิรัก ทางเหนือไปจอร์เจีย อาร์มีเนียและอาเซอร์ไบจาน รวมทั้งบริเวณอื่นๆของโลก