อักษรยูการิตเป็นอักษรรูปลิ่มที่เป็นอักษรไร้สระ ใช้เมื่อราว 1,000 ปีก่อนพุทธศักราช อักษรนี้มีลักษณะคล้ายอักษรรูปลิ่มในเมโสโปเตเมีย แต่ไม่มีความเกี่ยวข้องกัน จัดเป็นตัวอย่างที่เก่าที่สุดของอักษรในกลุ่มเซมิติกตะวันตกที่ใชกับภาษาฟินิเชีย ภาษาแอราเมอิก และภาษาฮีบรู มีอักษร 22–31 ตัว ใช้เฉพาะบริเวณยูการิต ไม่พบที่อื่น

แผ่นดินเหนียวที่จารึกอักษรยูการิตเป็นหลักฐานรุ่นแรก ๆ ของการเรียงลำดับอักษรในเขตลิแวนต์และเซมิติกใต้ รวมทั้งของอักษรฮีบรู อักษรกรีก และอักษรละติน อักษรชนิดนี้เขียนจากซ้ายไปขวา