อ้างอิง ของ ภาษาหนุ่งเหวน

Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.

เกอหล่าว	เกอหล่าวขาว เกอหล่าวเขียว เกอหล่าวแดง เกอหล่าวฮั่น อาโย อาโอว

ตะวันตกเฉียงเหนือ	คำตี้ คำยัง ตุรุง ไทแลง ไทหย่า ไทเหนือ ไทใหญ่ พ่าเก อ่ายตน อาหม
ลาว–ผู้ไท	กะเลิง เขมรลาวเดิม ไทญ้อ ไทยถิ่นอีสาน ผู้ไท ลาว ลาวญ้อ
เชียงแสน	ไทขาว ไทเขิน ไทโซ่ง ไทดำ ไทแดง ไทเติ๊ก ไทปาว ไทพวน ไทย ไทยถิ่นเหนือ ไทยอง ไทลื้อ ไทเหมื่อย
ใต้	ไทยถิ่นใต้
อื่น ๆ	กวน ซาปา ตั่ยเหมื่องหวัต ตากใบ ไทคัง ไททัญ ปาซี้ พิเทน สะกอม

กลุ่มที่ถูกเสนอ

ตัวเอียง คือภาษาตายแล้ว

บทความเกี่ยวกับภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา

ใกล้เคียง

แหล่งที่มา