ภาษาเขมรลาวเดิมสำเนียงอีสาน

ภาษาเขมรลาวเดิม มีการใช้ภาษาปะปนกันจนเป็นภาษาที่มีลักษณะพิเศษ แต่ตอนนี้จะยกตัวอย่างภาษาเขมรลาวเดิมแบบใกล้เคียงกับภาษาอีสาน เช่น

• เว้า แปลว่า พูด
• บ่หย่าน แปลว่า ไม่กลัว[2]
• ไปเด๋ามา แปลว่า ไปไหนมา
• ไปเฮ็ดนา แปลว่า ไปทำนา
• ปวดแค้ว หรือปวดแข่ว แปลว่า ปวดฟัน
• ไปเดี๋ยวหกคืน แปลว่า ไปเดี๋ยวเดียวแล้วจะกลับ
• หกมื้อเด๋า แปลว่า กลับเมื่อไร
• หกมื้ออื้น แปลว่า กลับพรุ่งนี้
• ไปโพ้นไปพี้ แปลว่า ไปโน่นไปนี้
• แย้มอีหยัง แปลว่า มองอะไร
• หกบ้านมื้อได๋ แปลว่า กลับบ้านเมื่อไร

ภาษาเขมรลาวเดิมสำเนียงเขมร

ชาวเขมรลาวเดิมที่อาศัยอยู่แถบอำเภอปากท่อจะพูดแบบเขมร จึงถูกเรียกว่า เขมรปากท่อ ตัวอย่างภาษาเขมรลาวเดิมที่มีสำเนียงเขมร ได้แก่

• โตวนามอ หรือโตวน่าม้อ แปลว่า ไปไหนมา
• ดำบาย แปลว่า หุงข้าว
• ซีบาย แปลว่า กินข้าว
• ซีบายเหอยเน้อง แปลว่ากินข้าวหรือยัง
• พ็อกตึ๊ก แปลว่า ดื่มน้ำ
• บอง แปลว่า พี่
• ปะโอน แปลว่า น้อง
• ตักตึ๊ก แปลว่า ตักน้ำ
• ตะแกจะค้ำ แปลว่า หมาจะกัด

คำที่ไม่พบในภาษาลาวและภาษาเขมรในภาษาเขมรลาวเดิม

• แย้ม แปลว่า มอง
• พก แปลว่า แอบ (ดู)