มณฑลเกาซุง

เกาสฺยง (จีน: 高雄; พินอิน: Gāoxióng; เวด-ไจลส์: Kao¹-hsiung², Kaohsiung; เป่อ่วยยี: Ko-hiông) หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า นครเกาสฺยง (Kaohsiung City) เป็นหนึ่งในนครปกครองโดยตรงหกแห่งในการปกครองสาธารณรัฐจีน ตั้งอยู่ภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศตรงข้ามกับช่องแคบไต้หวัน โดยอาณาเขต 2,947.62 ตารางกิโลเมตรแล้วจึงนับเป็นนครที่มีพื้นที่มากที่สุด และโดยจำนวนประชากรราว 2.77 ล้านคนแล้วจึงถือเป็นเมืองซึ่งผู้คนหนาแน่นที่สุดเป็นอันดับสาม และใหญ่ที่สุดในภาคใต้ของไต้หวัน[4]เมืองนี้ตั้งขึ้นเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 17 และนับแต่นั้นก็เจริญเติบใหญ่จากหมู่บ้านย่านค้าขนาดเล็กขึ้นมาเป็นศูนย์กลางการปกครอง เศรษฐกิจ การขนส่ง การประดิดประดอย การก่อเรือ และอุตสาหกรรมทางภาคใต้ตามลำดับ ทางเครือข่ายวิจัยโลกาภิวัฒน์และเมืองโลก (Globalization and World Cities Research Network) จัดประเภทไว้ในระดับ แกมมา[5]ท่าเรือเกาสฺยงเป็นท่าเรือที่ใหญ่และคึกคักที่สุดในประเทศไต้หวัน[6] ในขณะที่ท่าอากาศยานนานาชาติเกาสฺยง (Kaohsiung International Airport) รองรับเมืองเกาสฺยงและมีจำนวนผู้โดยสารมากเป็นอันดับสองของประเทศ ขณะที่ระบบรถไฟฟ้าใต้ดินของเมืองนั้นเรียก การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนเกาสฺยง (Kaohsiung Mass Rapid Transit) และเริ่มให้บริการเมื่อต้นปี 2008 เมืองเกาสฺยงยังเป็นที่ตั้งบัณฑิตยสถานและกองบัญชาการกองทัพเรือสาธารณรัฐจีน ทั้งเคยเป็นเจ้าภาพกีฬาโลก 2009 (2009 World Games) ซึ่งจัดการแข่งขันกีฬาระดับชนิดที่ไม่มีในโอลิมปิกส์ด้วย

มณฑลเกาซุง

• อันดับ 3 จาก 22
• นครปกครองโดยตรง 2,773,127 คน
เว็บไซต์ www.kcg.gov.tw/en (ในภาษาอังกฤษ)
เขต
38
ประเทศ  สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน)
• ความหนาแน่นเขตเมือง 7,100 คน/ตร.กม. (18,000 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง[2] 2,565,000 คน
ความสูง 9 เมตร (30 ฟุต)
• องค์กร
• เขตเมือง 363 ตร.กม. (140 ตร.ไมล์)
• ความหนาแน่น 940 คน/ตร.กม. (2,400 คน/ตร.ไมล์)
ดอกไม้ ชบา (Hibiscus rosa-sinensis)
ศูนย์กลาง เขตหลิงหย่า (สำนักงานนายกเทศมนตรี)
เขตฟ่งชาน
อันดับพื้นที่ 4 จาก 22
เขตเวลา UTC+8 (เวลามาตรฐานแห่งชาติ)
รหัสไปรษณีย์ 800–852
รหัสพื้นที่ 07
รหัส ISO 3166 TW-KHH
ต้นไม้ สกุลงิ้ว (Bombax ceiba)
• นายกเทศมนตรี เฉิน ฉีไม่ (DPP)

ใกล้เคียง