ลามาร์ชาเรอัล (สเปน: La Marcha Real แปลตามตัวว่า "เพลงมาร์ชหลวง" แปลเทียบเป็นภาษาไทยได้ว่า "เพลงสรรเสริญพระบารมี") เป็นเพลงชาติของประเทศสเปน และเป็นหนึ่งในเพลงชาติจำนวนไม่กี่เพลงในโลกนี้ที่ไม่มีเนื้อร้องเพลงลามาร์ชาเรอัลนี้เป็นหนึ่งในเพลงชาติที่เก่าแก่ที่สุดในยุโรป มีที่มาที่ไปไม่ชัดเจนนัก ปรากฏหลักฐานครั้งแรกในเอกสารชื่อ Libro de Ordenanza de los toques militares de la Infantería Española (หนังสือคู่มือทหารราบสเปนว่าด้วยสัญญาณแตรเดี่ยว) พิมพ์โดยมานวยล์ เด เอสปีโนซา (Manuel de Espinosa de los Monteros) เมื่อปี พ.ศ. 2304 ในหนังสือเล่มดังกล่าวเรียกชื่อเพลงนี้ว่า "ลามาร์ชากรานาเดรา" (สเปน: La Marcha Granadera - เพลงมาร์ชทหารรักษาพระองค์) และไม่ระบุชื่อผู้ประพันธ์ไว้ถึง พ.ศ. 2313 พระเจ้าการ์โลสที่ 3 ได้มีพระบรมราชโองการให้ใช้เพลงลามาร์ชากรานาเดราเป็นเพลงเกียรติยศในทางราชการ เนื่องจากเพลงนี้มักจะใช้บรรเลงในเวลาที่พระเจ้าแผ่นดินและพระราชวงศ์เสด็จพระราชดำเนินในที่สาธารณะและในพระราชพิธีต่าง ๆ อยู่เสมอ ต่อมาไม่นานนัก ชาวสเปนก็รับเอาเพลงนี้มาใช้เป็นเพลงชาติและขนานนามเสียใหม่ว่า "ลามาร์ชาเรอัล" (แปลตามตัวว่า เพลงมาร์ชของพระเจ้าแผ่นดินหรือเพลงมาร์ชหลวง) ดังปรากฏอยู่ในปัจจุบันในสมัยสาธารณรัฐสเปนที่ 2 (พ.ศ. 2474-2483) เพลงลามาร์ชาเรอัลถูกงดใช้ในฐานะเพลงชาติและแทนที่ด้วยเพลง "เอลอิมโนเดเรียโก" (สเปน: El Himno de Riego) สมัยนี้เป็นสมัยที่เกิดสงครามกลางเมืองเป็นระยะเวลานาน เมื่อสิ้นสุดสงครามแล้ว จอมพลฟรานซิสโก ฟรังโก ได้ปกครองประเทศในฐานะผู้เผด็จการ และนำเอารื้อฟื้นเพลงลามาร์ชาเรอัลกลับมาใช้เป็นเพลงชาติอีกครั้งในชื่อเพลง "ลามาร์ชากรานาเดรา"เพลงชาติสเปนฉบับปัจจุบันนี้ได้กำหนดให้ใช้ตามรัฐธรรมนูญฉบับ พ.ศ. 2522 โดยไม่มีเนื้อร้องประกอบฟรานซิสโก ฟรังโก|ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2540 มีพระบรมราชโองการให้ใช้เพลงลามาร์ชาเรอัลเป็นเพลงชาติอย่างเป็นทางการสืบมาจนถึงทุกวันนี้ เพลงนี้มีใช้บรรเลงอยู่สองฉบับ คือ ฉบับสังเขป (ความยาวประมาณ 35 วินาที) และฉบับเต็ม (ความยาวประมาณ 1 นาที) ขึ้นอยู่กับว่าจะใช้บรรเลงในโอกาสใด