ยุคสิบแปดรัฐ (จีนตัวย่อ: 十八国; จีนตัวเต็ม: 十八國; พินอิน: Shíbā guó; อังกฤษ: Eighteen Kingdoms) หรืออีกชื่อหนึ่งคือ รัฐทั้งสิบแปดในอาณัติเซี่ยงอวี่ (项羽十八诸侯列表) คือ รัฐสิบแปดแห่งที่ฌ้อปาอ๋อง (ชื่อเดิม เซี่ยงอวี่ –項羽) ผู้นำทางทหารในจีน แต่งตั้งขุนนางต่าง ๆ ไปครอบครองเมื่อ 206 ปีก่อนคริสตศักราชหลังการล่มสลายของราชวงศ์ฉิน[1] รายละเอียดของสิบแปดรัฐและผู้ปกครองรัฐ มีดังนี้ยุคสิบแปดรัฐมีอายุสั้นมาก การสิ้นสุดอาจนับจากการก่อกบฏในรัฐฉี เมื่อเทียนหรงเข้ายึดครองเจียวตงและจี้เป่ยเป็นการรวมรัฐฉีเดิม ในขณะเดียวกันฌ้อปาอ๋องได้สังหารพระเจ้าฉู่อี้ และเฉิงเจ้านครรัฐหาน จากนั้นหลิวปังได้พิชิตดินแดนสามของรัฐฉิน และเกิดสงครามฉู่-ฮั่น ซึ่งในเวลาไม่นานฮั่นนำโดยหลิวปังชนะฉู่ และปราบรัฐอื่น ๆ ทั้งหมดได้ หลิวปังจึงตั้งตนเป็นจักรพรรดิองค์แรกแห่งราชวงศ์ฮั่น ในปี 202 ก่อนคริสตกาล