หลังจากการพ่ายแพ้อย่างยับเยินในยุทธการลัดฟอร์ดบริดจ์แล้วฝ่ายยอร์คก็ดูเหมือนจะสิ้นท่า ผู้นำของฝ่ายยอร์คบางคนเช่น เอิร์ลแห่งวอริค, เอิร์ลแห่งซอลสบรี และเอ็ดเวิร์ด เอิร์ลแห่งมาร์ชลูกของดยุคแห่งยอร์คก็หนีไปคาเลส์เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1459 ไปพบกับลุงของวอริคลอร์ดฟอคองเบิร์ก ขณะที่ดยุคแห่งยอร์ค และเอ็ดมันด์ เอิร์ลแห่งรัทแลนด์หนีไปไอร์แลนด์

บนเกาะอังกฤษฝ่ายแลงคาสเตอร์ก็ฉวยโอกาสจากความพ่ายแพ้ของฝ่ายยอร์ค โดยการแต่งตั้งให้เจมส์ บัตเลอร์ เอิร์ลแห่งออร์มอนด์ที่ 5 (James Butler, 5th Earl of Ormonde) ไปเป็นข้าหลวงแห่งไอร์แลนด์ และเฮนรี โบฟอร์ท ดยุคแห่งซัมเมอร์เซ็ทที่ 3ไปเป็นกัปตันแห่งคาเลส์ แต่ทั้งสองคนก็ไม่ประสบความสำเร็จเท่าใดนัก ฝ่ายไอร์แลนด์ไม่ยอมปลดดยุคแห่งยอร์ค และประตูเมืองคาเลส์ก็ไม่เปิดให้กัปตันคนใหม่

ฝ่ายแลงคาสเตอร์มอบกองเรือให้ซัมเมอร์เซ็ทโจมตีคาเลส์แต่ก่อนที่จะข้ามช่องแคบได้ก็ต้องมีการสร้างกองเรือกันก่อนที่แซนด์วิชในเค้นท์ แต่ยังไม่ทันจะสร้างเสร็จวอริคก็เข้าโจมตีแซนด์วิชและขโมยเรือ ในเดือนพฤษภาคมวอริก็ข้ามช่องแคบกลับมาอีกครั้งและมาทำลายกองเรือใหม่ที่กำลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง วอริคทิ้งลุงไว้ที่แซนด์วิชกับกองกำลังบางส่วน เพื่อใช้ในการเป็นหัวหาดในการข้ามมารุกรานอังกฤษในอนาคต